25 sept 2009

Eerste gesprek tussen tegenstanders Honduras

TEGUCIGALPA -

De zittende machthebbers in Honduras en het kamp rond ex-president Manuel Zelaya hebben donderdag (lokale tijd) met elkaar gesproken. In de Braziliaanse ambassade, waar Zelaya zich schuilhoudt, zou hij bezoek hebben gekregen van de hulpbisschop van de hoofdstad Tegucigalpa en van een niet nader genoemde vertegenwoordiger van interim-president Roberto Micheletti.

De gesprekken verliepen volgens Zelaya ,,zeer positief''. Zelaya keerde maandag verrassend terug naar Honduras, waar zijn tegenstanders hem eind juni hadden afgezet en uitgezet. Hij weigert zich echter neer te leggen bij de machtsgreep. Daarin wordt hij gesteund door andere landen.

De Costa Ricaanse president Oscar Arias probeerde eerder dit jaar te bemiddelen tussen de oude en de nieuwe machthebbers in Honduras. In een zevenpuntenplan stelde hij onder meer voor om Zelaya te laten terugkeren als president in een regering van nationale eenheid.

Onder grote internationale druk zoeken de beide kampen een vreedzame oplossing voor het conflict. President Micheletti liet dinsdag voor het eerst weten dat hij bereid is te praten met zijn verdreven voorganger Zelaya.

ANP/ http://www.leeuwardercourant.nl

Spoedzitting Veiligheidsraad VN over Honduras

NEW YORK -

De Veiligheidsraad van de Verenigde Naties komt vrijdag in spoedzitting bijeen om te praten over de toestand in Honduras. Dat heeft een woordvoerder van de VN donderdag gezegd.

Brazilië had om het beraad gevraagd vanwege de opgelaaide machtsstrijd in het Midden-Amerikaanse land. De verdreven ex-president Manuel Zelaya keerde maandag verrassend terug. Hij houdt zich sindsdien schuil in de Braziliaanse ambassade in de Hondurese hoofdstad Tegucigalpa.

De Braziliaanse ambassadrice bij de VN had aan de vijftien leden van de Veiligheidsraad geschreven dat haar land zich zorgen maakt ,,over de veiligheid van president Zelaya en over de veiligheid en fysieke integriteit van het ambassadecomplex en het personeel''. Hondurese militairen en agenten hebben het ambassadegebouw omsingeld. Zelaya vreest een aanval, maar de zittende machthebbers spreken dit tegen.

ANP/http://www.leeuwardercourant.nl

23 sept 2009

De Dictator Roberto Micheletti is bereid om te praten

De Dictator Micheletti is bereid met Zelaya te praten als hij de verkieizngen van november herkent...





De Dictator Roberto Micheletti is bereid om te praten met de legitieme president Manuel Zelaya.

De voorwaarde is wel dat Zelaya de verkiezingen van 29 november moet herkennen. Dit zou een oplossing zijn om de crisis in dit land op te lossen volgens de Dictator Micheletti.

Micheletti: "Ik ben bereid om te bespreken over hoe de politieke crisis op te lossen (...), Ik ben klaar om met de heer Zelaya te praten mits hij expliciet de verkiezingen van 29 november erkent", aldus de kanselier van de dictatuur Carlos Lopez, tijdens een persverklaring namens Micheletti.

bron: TeleSur

MEL

22 sept 2009

Al menos 300 detenidos se reportan en Honduras

El dirigente del Frente Nacional contra el Golpe de Estado en Honduras, Rafael Alegría, informó que al menos 300 personas que se encontraban manifestando en contra del Gobierno de facto de Roberto Micheletti, fueron detenidas por parte de cuerpos policiales y militares durante las acciones represivas de este martes.

TeleSur

En una entrevista para teleSUR, Alegría anunció que hay muchos presos en un estadio de fútbol en la ciudad de Tegucigalpa y comparó el hecho con lo que se practicaba en la dictadura chilena de Augusto Pinochet.

Los manifestantes fueron víctimas de las acciones policiales represivas llevadas a cabo por la policía este martes en la madrugada, mientras esperaban a ver al presidente constitucional Manuel Zelaya, quien llegó este lunes sorpresivamente al país y se resguardó en la embajada brasileña en Tegucigalpa.

Alegría manifestó que el pueblo hondureño lleva 88 días resistiendo al golpe y que "mientras más reprimen al pueblo más salen a la calle".

Aseguró que este martes y miércoles el pueblo hondureño seguirá en las calles, para manifestar su resistencia contra el toque de queda y pedir la restitución inmediata de Manuel Zelaya.

"Hoy como lo expresaba se están dando movimiento, manifestaciones, caravanas, esperamos que la gente llegue bajo cualquier circunstancias (...) el pueblo continuará vivaz, fuerte, hasta que vuelva el presidente Zelaya, eso crea más ánimo y fervor de nuestro pueblo", manifestó el dirigente de la Resistencia.

Por otra parte, Alegría informó que en la embajada brasileña no hay servicio de luz, agua y que ya no cuentan con abastecimiento de alimentos.

Asimismo, dijo que no cuentan con una estadística de cuántos heridos van hasta el momento, pues dijo que ese registro lo está llevando la Comisión de los Derechos Humanos.

"Pero si hay muchos golpeados y heridos por parte de la policía desde tempranas horas de la mañana (Â…) la policía está capturando a todas aquellas personas que le sean sospechosas (a la resistencia)", señaló Alegría.

Por su parte la corresponsal de teleSUR, Regina Osorio, informó que en hospitales se maneja la cifra de 18 heridos y 200 detenidos, de acuerdo con los reportes de hospitales y organizaciones sociales.

Soldiers Should Stop Repressing People, Zelaya

Tegucigalpa, Sep 22 (Prensa Latina) Honduras Constitutional President Manuel Zelaya demanded Tuesday armed forces to stop repressing people and withdraw to their barracks to achieve restitution of democracy in the country.

Soldiers should not point their guns against people," the statesman told Radio Globo station Monday from the Brazil embassy in this capital.

"I call captains, majors, colonels, to not violate people's rights, we have time to find a peaceful solution to the crisis," the president stressed.

Zelaya was overthrown by armed forces on June 28 and taken him away forcibly to Costa Rica, but returned by surprise to Tegucigalpa on Monday, to directly re-establish democracy in Honduras.

Zelaya's presence in this country sparked off a national vast mobilization to support him, and about 20,000 people are standing around the embassy since Monday night, located in the capital's colony of Palmira.

The de facto government decreed a curfew starting at 16:00 hours until 07:00 hours today, but exception measures were extended until 18:00 hours.

Zelaya called upon soldiers and officers to reflect, and exhorted them to not obey orders by de facto president Roberto Micheletti, to whom he termed usurper of power.

Honduras




Meeting de soutien aux Honduriens contre le coup d’État

Jeudi 24 septembre 2009 à 18h15 :

Meeting de soutien aux Honduriens contre le coup d’État

Solidaridad con el pueblo hondureño !

ATTAC België


!!!! Plus d’informations dans quelques jours !!!!

Meeting de soutien aux Honduriens contre le coup d’État
Jeudi 24 septembre à 18h15, au Chavanne (UD2.120), à l’Université Libre de Bruxelles
Programme : Retour sur le coup d’État du 28/06/09, témoignages de deux membres d’une mission de solidarité revenant du Honduras, interventions des organisateurs et débat
Entrée libre !
Caisse de solidarité pour la résistance au Honduras.

Solidaridad con el pueblo hondureño !
Solidarité avec le peuple hondurien !

Attac-ULB / Ecolo-ULB / EGA-ULB / ES / JAC /

ARLAC / CADTM / Collectif 13 avril / Comité "Daniel Gillard" /

Comite de Solidaridad para Bolivia / ICS / LCT

/ Pas Touche au Venezuela / SEDIF



Ecolo-ulb
Etudiants de Gauche Actifs
Etudiants Socialistes de l’ULB
Jeunes Anticapitalistes
Asociacion de Refugiados de Latinoamerica y del Caribe
Comité pour l’Annulation de la Dette du Tiers Monde
Initiative Cuba Socialista
Ligue Communiste des Travailleurs
Pas Touche au Venezuela
SEDIF

Staatsgreep in Honduras: Van waar en waarheen?

Twee weken (Red: inmiddels ruim 3 maanden) geleden katapulteerden de militairen en beroepspolitici van Honduras hun land naar de voorgrond van het wereldnieuws. Ze herinnerden er ons zo aan waarom hun land ooit de wereldtalen had ‘verrijkt’ met het begrip bananenrepubliek.



Ze wilden de grondwettelijke orde herstellen in hun land door hun verkozen president - nog voor het zondagsontbijt - te trakteren op een paar mitrailleersalvo’s, vervolgens zijn voordeur te slopen en hem in pyjama op het vliegtuig naar Costa-Rica te zetten. Het hooggerechtshof had daartoe het bevel gegeven, verklaarde de nieuwe baas Micheletti want zo kon de democratie hersteld worden. Mel Zelaya, de verkozen president wordt verkrachting van de grondwet verweten. Nochtans wou hij de bevolking enkel een niet bindende enquête voorleggen met de vraag of er in november 2009 een referendum moet komen om de grondwet al dan niet te hervormen.

Ja, u hebt het goed gelezen. Toch is dat volgens de putschisten de officiële reden waarom de democratie moet worden hersteld. Let wel, niet omdat hij een verlenging van zijn mandaat zocht, zoals in alle Belgische media op gezag van CNN werd herhaald. Daarvoor kwam zijn initiatief immers veel te laat. In november zijn er nieuwe verkiezingen en volgens de huidige Hondurese grondwet kan een president zich niet kandidaat stellen voor een onmiddellijk daarop volgende ambtstermijn. Zelaya wou de Hondurezen enkel de gelegenheid geven te zeggen of ze bij de gemeentelijke, parlements- en presidentsverkiezing van november ook wilden stemmen voor een grondwetgevende vergadering. Dat zou het nieuw verkozen parlement toelaten ook de grondwet te herzien.

Wellicht staan je wenkbrauwen nog steeds in een uitgesproken frons: Is de auteur wel goed ingelicht?, zijn de Hondurese politici geschift?, …. Over dat laatste zal de geschiedenis oordelen, maar ze zijn in elk geval bang. De politieke kaste beseft heel goed dat ze in de representatieve democratie die Honduras sinds 1982 is, zeer bevoordeligd is. Elke 4 jaar wordt er bollekenskermis gehouden tussen twee partijen die in feite dezelfde belangen delen, nl. die van de ongeveer 20% rijkste burgers. De blauwen van de nationale partij vertegenwoordigen eerder de oude rijken: de grootgrondbezitters en agro-exporteurs. De roden van de liberale partij staan vooral voor de nieuwe rijken: industriëlen en internationale handelaars. Deze beroepspolitici wisselen elkaar al 25 jaar af aan de macht en zien in het politieke systeem vooral een bron van inkomsten voor zichzelf, hun familie en vrienden: een garantie op ongestoord rijker worden.

De 70% armen – waarvan een groot deel (zo goed als) analfabeet- worden 4-jaarlijks verondersteld het blauwe of het rode bolletje te kleuren en worden daartoe aangemoedigd via lokale eetfestijnen en passages van de partijen die aan de tourkaravaan doen denken. In de tussentijd moeten ze niet al te veel van de centrale regering verwachten en proberen zichzelf en de kinderen in leven te houden.


Bekeerde president?

Zelaya was zelf de zoveelste exponent van die politieke roadshows: een rijke cowboy met daarnaast flinke belangen in de bos(roof)bouw en internationale houthandel. Hij was een fervent supporter van de het vrijhandelsakkoord met de VS. Tijdens zijn ambtstermijn maakte hij echter een vreemd soort ommezwaai. Hij nam plots een aantal sociale maatregelen zoals het optrekken van het wettelijk minimumloon met 60%, gevoelige loonopslag voor het onderwijzend personeel, meer overheidsgeld voor armoedebestrijding, milieubescherming … Tegelijk zocht hij ook toenadering tot de ALBA: de Bolivariaanse Alliantie voor de Volkeren van Ons Amerika. Na Venezuela, Cuba (de initiatiefnemers), Bolivië en Nicaragua werd ook Honduras lid van dit samenwerkingsverband van volksregeringen. Vlak voor de staatgreep verwelkomde ALBA nog een nieuw lid, Ecuador.

De nieuwe internationale samenwerking bracht de gewone Hondurees enig soelaas: Zelaya kon door contracten met Petrocaribe - een samenwerking tussen 19 landen in de regio- de prijs aan de pomp gevoelig drukken. Hij kreeg via ALBA donaties van o.a. tractoren, (uitbreiding van) Cubaanse medische hulp en hulp bij een broodnodige alfabetiseringscampagne ...

Hoewel vakbonden, boeren- en volksorganisaties deze stappen uiteraard toejuichten, was Zelaya niet echt organisch ondersteund door een brede volksbeweging. Zijn socialere koers was eerder een persoonlijk initiatief en de volksbeweging is – o.a. ten gevolge van de jarenlange repressie – erg verdeeld en verbrokkeld. Zelaya wekte echter wel de hoop op een voorzichtige verschuiving van representatieve (voor de elite) democratie op z’n Oudgrieks (met uitsluiting van de slaven = 80% van de bevolking), naar een participatieve op z’n Venezolaans. Een democratie die het hele volk, ook de meerderheid van arme mensen, consulteert en ervoor regeert.

Precies dat is de grote schrik van alle blauwe, rode en andere beroepspolitici en van hun broodheren en alle mensen die ze bedienen: dat de staatsinkomsten niet meer hun exclusieve vetpotten zullen zijn, maar een beetje meer aan de noden van de bevolking zouden besteed worden. Hun privileges dreigen in gevaar te komen en de prijs van de arbeid zou kunnen stijgen. Ook het juridisch establishment – rechtstreeks schatplichtig aan de partij die aan de beurt is – luidde de alarmbel, net als de protestantse én de katholieke kerk, die laatste bij monde van kardinaal Oscar Andrés Rodriguez. Hij riep Zelaya op geen bloedvergieten te veroorzaken en dus weg te blijven. De kerkvader krijgt al jaren 375 000 euro per maand van het parlement; een wederdienst was dus misschien wel op z’n plaats…

Goeie ouwe staatsgreep!

De poging om de coup voor te stellen als een actie tegen een aanfluiting van de grondwet is wel schromelijk mislukt. Vermits de verkozen president plots niet meer bereid leek de status-quo te waarborgen werden de militairen weer uit hun kazernes gehaald. Die hadden zich er de voorbije decennia duchtig verveeld. Sinds de Sandinisten in buurland Nicaragua getemd waren, werden de reusachtige budgetten uit de VS aanzienlijk ingekrompen. Uit verveling hadden de officieren zich intussen een eigen handels- en industrie-imperium opgebouwd met het overgebleven geld en dus waren ze evenmin geplezierd door Zelaya’s sociale fratsen. De staatsgreep is een wanhoopsaanval van de burgerij tegen de nieuwe democratische golf die ook Honduras bereikt had.

Waar Zelaya niet kon voor zorgen, daar gaf putchleider Micheletti nu de aanzet toe: de eenmaking van de volksbeweging die nu al de 15° dag op rij de straten van de grote steden vult en de junta geen rust gunt. De putschisten trekken dan ook alle repressieve registers open. Ze hebben al honderden opposanten achter de tralies gezet, vaardigden een uitgangsverbod en een samenscholingsverbod tot in privéwoningen uit, sloten radio- en tv-stations, lieten journalisten arresteren, intimideerden Cubaanse hulpverleners, …. en namen Billy Fernando Joya, als ministerieel raadgever aan. Billy is een oude bekende voor de Hondurezen. Eind jaren ’70 leidde hij het doodseskader Bataljon 3-16, dat toen verantwoordelijk was voor tientallen politieke moorden.

And what about Uncle Sam and his nephew Obama?

Romeo Vasquez Vélasquez, de stafchef van het leger, militaire leider van de coup en zelfverklaarde redder van de democratie, is zoals alle hogere officieren in Honduras het product van the U.S. Army School of the Americas. Dit instituut heeft honderden Zuid-Amerikaanse coupplegers en folteraars opgeleid, ook voor Honduras. De chef van de Generale Staf in Honduras, generaal Gustavo Álvarez Martínez, een andere oud- leerling ging zo brutaal te keer dat zijn eigen officieren hem in 1984 aan de deur zetten.

In de jaren ’70 en ‘80 werd het land niet voor niets ‘het vliegdekschip van de VS’ genoemd. De CIA trainde en bevoorraadde er de contra’s die de Nicaraguanen en hun Sandinistische regering terroriseerden en het VS-leger hadden er een van de grootste bases ooit – Palmerola - van waaruit antirevolutionaire acties werden ondersteund in El Salvador, Guatemala en Nicaragua. Tot op vandaag heeft de VS nog 600 militairen liggen op de basis van Soto Cano en worden er jaarlijks meer dan 50 gezamenlijke oefeningen gehouden met het Hondurese leger dat serieuze subsidies van het Pentagon blijft ontvangen.

Toch werd de coup ook in Washington veroordeeld, zij het pas nadat de rest van de wereld dat had gedaan. Obama negeerde de vraag om Zelaya persoonlijk te ontvangen maar tenslotte mocht die toch bij Hillary op de koffie. Die verwees de afgezette president door naar ‘onderhandelingen’ o.l.v. de president van Costa-Rica: Oscar Arias. Zoals te verwachten was, is daar nog niets uit gekomen.

Gisteren bekritiseerden de republikeinen in het VS-congres de aanpak van Obama. Ze stelden dat hij zich lieert aan de Venezolaanse president Chavez en de Nicaraguaanse president Ortega. Voor hen zijn dat te mijden communisten. De democraten verdedigden de afkeuring van de staatsgreep door Obama. Wellicht toont dit alles aan dat rechtse krachten o.a. in de CIA, gefrustreerd door de tanende invloed van de VS in de regio, niet volledig onder controle zijn. Misschien zagen zij Honduras als een testcase voor een rechtse reactie in andere landen van de ALBA? De toetreding van Ecuador tot de ALBA daags voor de coup zou in dit verband dan wel betekenisvol zijn. Als dat zo zou zijn is de repetitie wel erg zwak uitgevallen: komen aandraven met een vervalste ontslagbrief, de gewelddaden in het huis van de president te kijk stellen voor de internationale pers, een wereldberuchte folteraar aanstellen als ministerieel raadgever, … De reacties waren blijkbaar ook niet goed ingeschat want zelfs de trouwste bondgenoten van de VS in hun (voormalige) achtertuin: Guatemala en Colombia veroordeelden de staatsgreep onmiddellijk en categoriek en eisten eveneens de terugkeer van Zelaya.

Hugo Llorens, de VS-ambassadeur in Honduras gaf toe dat hij met de coupplegers heeft samen gezeten in de weken voor de staatsgreep. Hij beweert dat hij hen wou tegenhouden. Maar waarom heeft hij hun plannen dan niet bekend en daarmee onmogelijk gemaakt toen hem duidelijk werd dat ze niet te stoppen waren?

USAID, de officiële VS ontwikkelingssamenwerking, financiert groepen van de zogeheten civiele maatschappij in Honduras voor meer dan 50 miljoen $ per jaar.

Het NED (Fonds voor Democratie), een Republikeins instituut voegt daar nog verschillende miljoenen dollars aan toe die o.a. aankomen bij groepen als ‘ Vrede en Democratie’ die de voorbije week de grote promotors waren van de pro- Micheletti optochten: Nette dames en heren in merkkledij. Het was ook niemand minder dan ex republikeins presidentskandidaat Mac Cain die de tour van een delegatie van de junta in de VS organiseerde.

Het is zelfs niet onmogelijk dat het gaat om een staatsgreep tegen Obama zelf vanwege de haviken in het Pentagon. Het zou dan een poging zijn om hem in een conflict te duwen met de linkse regeringen van de regio en zijn voorzichtige toenadering met de nieuwe progressieve regimes die op de top van de Organisatie van Amerikaanse Staten van april ingezet was, teniet te doen.

Waarheen na de onderhandelingen?

De onderhandelingen in Costa-Rica zijn wellicht een doodgeboren kind. Als ze ooit tot een resultaat leiden zal het steeds ten koste zijn van de rechten van de Hondurezen. Voor de junta betekent het tijdswinst en een PR-campagne van ‘goede wil’. Het Bloque Popular, dat is het geheel van de Hondurese volksbewegingen, stelt terecht dat er niet kan onderhandeld worden over de terugkeer van de verkozen president. Een oplossing kan er pas komen als Micheletti en zijn burgerlijke en militaire junta onvoorwaardelijk opstappen.

Vermits Zelaya geen steun lijkt te hebben binnen het leger is een contra-coup weinig waarschijnlijk. Eigenlijk is er maar één kracht die bij machte is de troepen van Romeo Vasquez terug in de kazerne te krijgen: de VS. Tot nog toe werd de toestand in Honduras door het Witte Huis nog steeds niet officieel omschreven als een staatsgreep. Een dergelijke stellingname zou betekenen dat alle lijnen naar de Micheletti-junta: kredieten, financiële faciliteiten, oliebevoorrading, militaire leveranties, import van alles, … onmiddellijk moeten stilvallen en dat de junta dus beter zijn koffers kan pakken. Er kan dan enkel nog onderhandeld worden over waar ze die terug mogen uitpakken. De actie van het Bloque Popular en van allen die met hen solidair willen zijn kan zich m.i. het beste daarop richten: druk uitoefenen op het Witte Huis - rechtstreeks of via Europa – om zo snel mogelijk een complete boycot tegen de junta Micheletti in te stellen.

INTAL

Zelaya terug,avondklok in Honduras

De machthebbers in Honduras hebben een uitgaansverbod ingesteld vanwege de terugkeer van de verdreven president Zelaya. In het hele land mogen mensen de straat niet op. De maatregel geldt tot in de avond. Luchthavens zijn gesloten.

Zelaya keerde gisteren vanuit Nicaragua terug naar Honduras. Hij zit nu in de Braziliaanse ambassade in de hoofdstad Tegucigalpa. Duizenden aanhangers hebben zich rond het gebouw verzameld. Er is ook veel politie op de been.

De linkse president Zelaya werd in juni in een coup afgezet. De staatsgreep werd scherp veroordeeld door andere landen in Latijns-Amerika, de VS en de EU.

NOS

Honduras vraagt Brazilië om uitlevering Zelaya

De interim-president van Honduras, Roberto Micheletti, heeft aan Brazilië gevraagd om de afgezette president Manuel Zelaya aan hem uit te leveren. Zelaya nam zijn toevlucht tot de Braziliaanse ambassade in Tegucigalpa nadat hij clandestien naar zijn land was teruggekeerd sinds zijn verbanning naar Nicaragua.





Oproep tot kalmte
Op radio en televisie heeft Micheletti het volk ook opgeroepen tot kalmte. "Ik vraag de Braziliaanse regering om het aanhoudingsbevel tegen Zelaya te respecteren en hem terug onder de bevoegde autoriteiten van Honduras te plaatsen. Tijdens een eerlijk proces zal Honduras de rechten van M. Zelaya respecteren", aldus Micheletti.

Staatsgreep
Het interim-staatshoofd verscheen op de televisie omringd door zijn ministers, de leiders van leger en politie en industriëlen die de staatsgreep van 28 juni hebben gesteund. "Kalmte heerst in het land, orde en wet prevaleren en er zijn geen meldingen van problemen of geweld", benadrukte hij. "Dat Zelaya in het land is, verandert niets aan de realiteit." De Braziliaanse minister van Buitenlandse Zaken, Celso Amorim, heeft verzekerd dat Brazilië geen enkele rol heeft gespeeld in de terugkeer van de afgezette president.

De Morgen.


Meer info...klick hier

21 sept 2009

President Evo Morales: Onze waardigheid en soevereiniteit is niet te koop

Van de redactie - De Boliviaanse president Evo Morales ging in zijn rede in op de ervaringen die de volkeren van Zuid-Amerika hebben met buitenlandse militaire bases. “Allereerst, in de koloniale tijd, werden de inheemse volkeren onderworpen, vernederd en beroofd van hun grondstoffen, werden zij geconfronteerd met een politiek gericht op hun uitroeiing. Daarna, onder Amerikaanse dominantie, werden ze geconfronteerd met interventies en staatsgrepen. Elke keer wanneer de volken vechten voor hun soevereiniteit, volgde een Amerikaanse interventie in welke vorm dan ook”, aldus Morales.

Hij bracht in herinnering dat de VS verschillende doctrines daarvoor hanteerden. Het anticommunisme werd gebruikt tegen vakbondsleiders en sociale bewegingen en de strijd tegen de drugs tegen leiders en presidenten die zich verzetten. Zo werden subcommandante Marcos in Chiapas, Mexico, en president Hugo Chávez van Venezuela beschuldigd van betrokkenheid bij drugshandel. “Ik kreeg van Amerikaanse ambassadeurs in een vergadering te horen dat ik een Bin (Laden) Andino was en dat de cocaboeren Taliban waren”, aldus Morales.

“De buitenlandse troepen die in Bolivia waren, bestrijden niet de drugshandel, daarom hebben we ze het land uitgezet. Nu maken we goede vorderingen in de strijd tegen de drugshandel met onze eigen strijdkrachten en nationale politie. Het enige probleem waar we mee worstelen is goede uitrusting en technologie. Wij wilden die in Brazilië kopen en in andere landen, maar dat wilden de Amerikanen niet. De Amerikanen waren er tegen dat wij helikopters en vliegtuigen kochten”, aldus Morales.

Hij ging ook in op de ervaringen die zij met Amerikaanse troepen in Bolivia hadden. Als voorbeeld noemde hij de regio’s Cochabamba en Yungas in 1988, waar Amerikaanse legerfunctionarissen het Boliviaanse leger en de nationale politie bevelen gaf op te treden tegen de bevolking die in verzet was gekomen. De mensen werden vanuit helikopters beschoten, waarbij 11 mensen werden omgebracht.

Hij bracht verder naar voren dat de vestiging van militaire bases nu in Colombia ook niet de strijd tegen de drugshandel tot doel heeft, maar dat het om een politiek militaire aanwezigheid gaat om de regio te controleren. Hij haalde daarbij de woorden aan van de Amerikaanse senator Paul Coverdale, die zei dat om Venezuela te controleren, het noodzakelijk is om Colombia militair te bezetten.

Volgens Morales was één van de motieven voor het vestigen van de bases in Colombia het tegen elkaar opzetten van de presidenten van de regio is. “Ik ben tot de conclusie gekomen dat vanuit de Verenigde Staten wantrouwen tussen de presidenten van Zuid-Amerika wordt gezaaid. Wij werken aan eenheid en een integratieproces, waarin ieder land, elke president, elke politieke partij in hun land het recht heeft om een eigen politiek te voeren, of dit nu vanuit een socialistisch, kapitalistisch of communistisch denken uitgaat”, aldus Morales, die eraan toevoegde “imperiums hebben nooit een eenheid van Zuid-Amerika gewild. Wij willen niet de instrumenten van verdeeldheid zijn.”

Hij beklemtoonde de noodzaak van een gemeenschappelijke resolutie tegen de vestiging van buitenlandse militaire bases in Zuid-Amerika. (Bron: Transcript Topontmoeting)

Latijns Amerika Informatie

laic@upcmail.nl

UNASUR bevestigt inzet voor de verdediging regionale soevereiniteit en grondstoffen

Van de redactie - Op een speciale topontmoeting op vrijdag 28 augustus in San Carlos de Bariloche, Argentinië, hebben de presidenten van de Unie van Zuid-Amerikaanse Naties (UNASUR) grote verontrusting geuit over de onlangs gesloten overeenkomst tussen Colombia de Verenigde Staten, die de vestiging van zeven Amerikaanse militaire bases in Colombia mogelijk maakt.

Na een debat dat bijna zeven uur duurde, in plaats van drie zoals gepland, zijn de leiders overeengekomen dat de UNASUR Defensie Raad, bestaande uit hun ministers van Defensie en Buitenlandse Zaken, op hun volgende bijeenkomst in september een grondige analyse maken van de gevolgen van de controversiële bilaterale overeenkomst en een strategie te ontwikkelen voor veiligheid en vertrouwen in de regio. Ze benadrukten verder het behoud van de natuurlijke hulpbronnen in de regio en "het vreedzame beslechten van geschillen". Omdat de exacte inhoud van het akkoord tussen Colombia en de Verenigde Staten nog niet is bekendgemaakt, drongen de staatshoofden erbij Colombia op aan de inhoud openbaar te maken.

Veel van het debat spitste zich toe op het conflict tussen Colombia en de regeringen van buurlanden Venezuela en Ecuador, die de Colombiaanse president Uribe beschuldigt van het steunen van de FARC (Revolutionaire Strijdkrachten van Colombia) en van het niet willen samenwerken in de strijd land tegen drugshandel.

In een klimaat van spanning, begon Uribe met te verklaren dat Colombia al sinds 1952 Amerikaanse militaire bases heeft en dat de overeenkomst met de VS niet het opgeven van Colombiaanse soevereiniteit betekent, maar gericht is op de bestrijding van de drugshandel en de FARC, in een "gedeelde verantwoordelijkheid" van de kant van Washington. "Deze bases zullen doorgangsbases zijn", zei hij en verklaarde dat de deal is gesloten.

Maar Venezolaanse president Hugo Chávez betoogde dat de overeenkomst deel uitmaakt van "de Amerikaanse wereldwijde strategie van overheersing" van de regio. Ter onderbouwing van zijn betoog, noemde hij een Amerikaans document, het "White Book Air Mobility Command: Global En Route-Strategy", dat aldus Chávez uitvoerig de controle over Zuid-Amerika bespreekt die de militaire bases de Verenigde Staten zal geven, met operaties binnen en buiten de regio.

In Washington verklaarde een woordvoerder van het ministerie van Defensie dat het document, een "academische studie” was. De staatshoofden kwamen overeen hun ministers van Defensie het document zorgvuldig te laten bestuderen en verslag te laten uitbrengen aan de UNASUR-leiders. De staatshoofden besloten de Zuid-Amerikaanse Raad een grondige analyse van het White Book te laten maken.

De Colombiaanse president klaagde dat de regio de FARC niet als een terroristische organisatie heeft veroordeeld, zoals de Verenigde Staten en de Europese Unie hebben gedaan, en zei: Colombia's buurlanden moeten meer betrokken raken bij de strijd tegen de opstandelingen. "We zijn erg bezorgd dat deze groep niet worden behandeld met ernst en dat ze wapens uit andere landen krijgen”, zei hij. Uribe doelde daarbij op Venezuela.

Chávez zei dat hij niet zou reageren op "laster en leugens" en Correa antwoordde dat terwijl Ecuador en Venezuela geen problemen hebben met drugsgewassen, de productie in Colombia allen maar toeneemt, waardoor de buurlanden slachtoffers zijn van een onopgeloste interne kwestie.

Boliviaanse president Evo Morales Ayma drong aan om een resolutie aan te nemen tegen de vestiging van de buitenlandse militaire bases in de regio. "Als niemand een militaire basis wil, waarom kunnen we dan niet hier een document ondertekenen dat de presidenten van Zuid-Amerika geen buitenlandse militaire basis accepteren", vroeg hij.

Argentijnse president Cristina Fernández, deed het voorstel tot het definiëren van een gemeenschappelijk doctrine tegen buitenlandse militaire bases, zodat dezelfde criteria zouden gelden in de overige gevallen, ongeacht het betrokken land.

De Braziliaanse president Lula verklaarde zich tegen het inzetten van het leger bij de bestrijding van drugshandel en vroeg zich af, het feit dat er al sinds 1952 Amerikaanse militaire bases in Colombia zijn en tot op de dag de problemen niet zijn opgelost, of er niet naar andere wegen moet worden gezocht. Hij vroeg Colombia wettelijke garanties dat er geen invallen van buitenlandse troepen in de buurlanden worden ondernomen. Maar geen van de drie initiatieven haalde het in de slotverklaring.

Evenmin het voorstel van Lula om te proberen een ontmoeting met de Amerikaanse president Barack Obama te organiseren - een idee dat werd ondersteund door de Ecuadoriaanse president Rafael Correa, maar niet door Uribe, die zei: "Wij geloven niet dat we president Obama ter verantwoording moeten roepen."

President Tabare Vázquez benadrukte de afwijzing van Uruguay van buitenlandse militaire bases, zoals die van Engeland op de Malvinas (Falkland) en onderstreepte dit met te verklaren dat Uruguay een maand geleden nog een Brits militair vliegtuig geen toestemming heeft gegeven te landen om bij te tanken.

Alan Garcia verklaarde zich absoluut tegen de komst van militaire vliegtuigen en geavanceerde radar en afluisterapparatuur die het gehele continent kunnen bestrijken. Ook hij drong aan op duidelijkheid. “Deze bijeenkomst is een uitstekende gelegenheid om alle kaarten op tafel leggen”, aldus Garcia.

President Michele Bachelet van Chili verklaarde zich principieel tegen het inzetten van het leger in de strijd tegen de drugshandel en drong aan op meer transparantie tussen de deelnemende landen met betrekking tot hun veiligheidsbeleid.

Ook de Surinaamse president Venetiaan uitte zijn verontrusting over de toegenomen tegenstellingen en benadrukte dat naast het principe van non-interventie, ook het recht op veiligheid van de buurlanden geldt. Hij sprak zich uit voor versterking van de UNASUR. Drugs zijn een van de problemen, naast o.a. onderwijs, gezondheidszorg en sociale ontwikkeling.

Na de marathonzitting ondertekenden de presidenten een korte verklaring waarin zij hun inzet bevestigen om inmenging te voorkomen in de soevereiniteit van de Latijns-Amerikaanse landen en hun wens uitspreken om de regio als een zone van vrede te versterken. In de tekst bevestigden zij hun inzet voor samenwerking en de strijd te versterken tegen terrorisme en georganiseerde misdaad. De UNASUR-landen zullen doorgaan zich te onthouden van bedreiging en gebruik van geweld tegen de andere lidstaten. (Bronnen: IPS, Telesur, venezuelanalysis.com, Transcript van de Top)

Latijns Amerika Informatie
laic@upcmail.nl

President Chávez: Militaire bases planten het zaad van oorlog in Zuid-Amerika

Agencia Bolivariana de Noticias (ABN), 28 augustus 2009 - "Als deze Amerikaanse militaire bases in Colombia worden gevestigd, dan kan zelfs president Álvaro Uribe en degenen die na hem komen de vrede in de regio niet garanderen. Het zaad van de oorlog blijft geplant”, aldus de Venezolaanse president Hugo Chávez Frías op de UNASUR-top in Argentinië.



De Venezolaanse president zei “hoewel de Amerikaanse regering duizend maal kan verzekeren dat er geen acties vanuit Colombia tegen Venezuela en de rest van Latijns-Amerika worden ondernomen, hebben wij geen enkele reden om dit te geloven, omdat de geschiedenis het tegendeel bewijst". Hij herinnerde eraan dat de VS onlangs nog in Honduras militaire steun hebben gegeven aan de coup, net zoals in Venezuela in 2002 en dat zij aan niemand verantwoording afleggen voor hun daden.

"Ze respecteren zelfs niet de Verenigde Naties (VN). Jaren geleden heeft een VN-resolutie de VS opgeroepen Irak niet aan te vallen, omdat uit hun onderzoek bleek dat Irak niet over kernwapens beschikte. Maar Washington negeerde de resolutie en viel Irak binnen”, aldus Chávez. Hij vroeg opnieuw aan de Colombiaanse regering om het document van de overeenkomst te laten zien, in het belang van volledige internationale transparantie.

"We hebben rapporten die duidelijk maken dat zij met vliegtuigen en apparatuur komen met enorme reikwijdte, met technologie die zelfs de regering van Peru verwerpt. Daarom vragen we uitleg aan Colombia”, aldus Chávez en hij nam van de gelegenheid gebruik om enkele delen van de overeenkomst voor te lezen, die gepubliceerd zijn door de Colombiaanse krant El Tiempo op 16 augustus en ook gepubliceerd zijn op de website van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken.

"Het document bevat 20 punten (...) Ik ben getroffen door het vierde artikel, waarin zij schrijven dat Colombia met Amerikaanse steun haar technische capaciteiten en inlichtingenwerk zal uitbreiden, alleen om bij te dragen aan de veiligheid van de regio. Dus er wordt niet gesproken over alleen Colombia, maar de hele regio”, benadrukte Chávez.

Om deze reden steunde de Venezolaanse president het voorstel van zijn Boliviaanse ambtsgenoot Evo Morales Ayma, om met een stevig verklaring ter afwijzing van de militaire bases te komen. Verder stelde hij de vorming van een commissie of team dat verantwoordelijk wordt voor het ontwerpen en stimuleren van een vredesinitiatief voor Colombia, evenals het activeren van de UNASUR Defensie Raad.

De Venezolaanse president verklaarde dat zijn regering geen enkel probleem heeft met het grondig laten onderzoeken door de Zuid-Amerikaanse Defensie Raad van de overeenkomsten die Venezuela heeft gesloten met landen als Rusland, Iran en China, een samenwerking die bekritiseerd is door landen als de VS, Colombia en Peru. Hij voegde eraan toe dat wanneer de Defensie Raad het nodig acht, dat hij voor de Raad van Regeringsleiders de documenten zal presenteren, waarin de details van de overeenkomsten te zien zijn, die verder gaan dan militaire samenwerking maar ook betrekking hebben op politieke, economische, handels- en zelfs culturele samenwerking.

Hij maakte van de gelegenheid gebruik om de bevolking van Venezuela en Colombia op te roepen verder te gaan op het pad van eenheid en integratie.

"De CIA heeft een spook gecreëerd en dat is Chávez, die zij als verantwoordelijke voorstellen voor alle conflicten en kwalen van de regio”, aldus de Venezolaanse president. Hij zei hier verder over dat alles overeenkomt met een internationale lastercampagne die agressie tegen Venezuela moet rechtvaardigen, een invasie en het vermoorden van de president. In dat verband meldde hij dat maanden geleden 300 Colombiaanse paramilitairen, inclusief Colombiaanse regeringsfunctionarissen, in Caracas zijn opgepakt, die klaar stonden om een staatsgreep uit te voeren.

Latijns Amerika Informatie

laic@upcmail.nl

Ministers van Buitenlandse Zaken van ALBA creëren Politieke Raad

Agencia Bolivariana de Noticias (ABN), 9 augustus 2009 - Voorafgaande aan de derde bijeenkomst van staatshoofden van de Unie van Zuid-Amerikaanse Naties (UNASUR) op maandag 10 augustus in Quito, hebben de ministers van Buitenlandse Zaken van de Bolivariaanse Alliantie voor de Amerika's (ALBA) het besluit genomen tot de vorming van een Politiek Raad, waarin verschillende onderwerpen van crises in buurlanden besproken worden.

De minister van Buitenlandse Zaken van Ecuador, Falconi Fando, merkte op dat de Raad zich o.a. zal bezighouden met de situatie in Honduras na de staatsgreep tegen president Manuel Zelaya, de "herstructurering" van de democratie in dat land, evenals het thema van de vestiging van Amerikaanse militaire bases in Colombia.

Onlangs werd op een bijeenkomst in het Venezolaanse ministerie van Buitenlandse Zaken de Economische Raad van ALBA geïnstalleerd, waarvan het doel is om meer dynamiek te geven aan economisch complementaire ontwikkelingsprojecten tussen de landen van de regio, zoals verwoord door de minister van Buitenlandse Zaken van Venezuela, Nicolas Maduro.

Verwacht wordt dat op 21 augustus, op een bijeenkomst in de Boliviaanse hoofdstad La Paz, de Sociale Raad zal worden gevormd. Deze zal tot doel hebben het verdiepen van de activiteiten van de afzonderlijke landen en het ontwikkelen van programma’s voor integratie en sociale vooruitgang.

De vicepresident van Ecuador, Lenin Moreno, benadrukte dat ALBA, gelijk alle andere mechanismen van integratie en samenwerking, zich moet laten leiden tot de consolidatie van één grote Latijns-Amerikaanse natie.

"Wat wij moeten doen is de definitieve vorming van een regionaal blok. Net zoals Bolívar droomde. Een grote natie maken," aldus Moreno.

De bijeenkomst van de ministers van Buitenlandse Zaken werd gehouden in de hal van het St. Moritz Swisshotel, gelegen in Quito, Ecuador.

Latijns Amerika Informatie
laic@upcmail.nl

Chávez kondigt herziening aan van betrekkingen met Colombia

Agencia Bolivariana de Noticias (ABN) – de Venezolaanse president Hugo Chávez heeft zijn bezorgdheid uitgesproken over de vrede in de regio, in het licht van de steun van Colombia aan de opbouw van nieuwe Amerikaanse militaire bases in Colombia. Hij verklaarde dat dit “ons dwingt om onze diplomatieke relaties met dat land te herzien”.

Venezuela ziet installatie Amerikaanse militaire bases als onvriendelijke daad

“Nu willen de yankees in Colombia nieuwe militaire bases installeren. Natuurlijk gebruiken zij eufemismen en zeggen ze dat het geen yankeebases zijn, maar Colombiaanse en dat zij kunnen komen. Zij zullen hier permanent blijven”, aldus Chávez op 21 juli vanuit het presidentiële paleis Miraflores in een telefoongesprek met het programma La Hojilla, dat door de Venezolana de Televisión (VTV) werd uitgezonden.

Hij zei verder dat hij instructies heeft gegeven aan minister van Buitenlandse Zaken, Nicolás Maduro, “omdat zij (de Colombiaanse regering) deuren heeft geopend voor diegenen die ons permanent aanvallen. Zij openen deuren voor diegenen die nieuwe aanvallen tegen ons voorbereiden en niet alleen tegen Venezuela, maar ook tegen andere landen en zij deuren openen voor diegenen die regeringen omvergeworpen hebben en steun geven aan de staatsgreep in Honduras,” aldus Chávez die daarmee refereerde aan de Amerikaanse regering.

Hij benadrukte dat in Colombia Amerikaanse troepen “doen wat zij willen” en hij waarschuwde dat dit een grote bedreiging voor Venezuela betekende.

Met betrekking tot de video die in Bogotá verscheen, waarin getracht wordt de president van Ecuador, Rafael Correa, te verbinden met de Revolutionaire Bewapende Strijdkrachten van Colombia (FARC), verklaarde het Venezolaanse staatshoofd dat hij ervan overtuigd is dat het een volstrekte leugen is.

“Wat in werkelijkheid in Colombia wordt gedemonstreerd, en niet door video’s maar door bewijzen van hun eigen Colombiaanse instellingen, is de financiering van vele senatoren, gedeputeerden, gouverneurs, burgemeesters, alsook presidentiële verkiezingscampagnes met miljoenen dollars uit de drugshandel”, aldus Chávez.

Minister van Buitenlandse Zaken, Nicolás Maduro, heeft de ambassadeur van Colombia, Maria Luisa Chiappe, ontboden en haar op de hoogte gesteld van de maatregelen die worden genomen. Chávez verklaarde na dit gesprek op 23 juli: “We hebben de ambassadeur bevestigd dat de situatie ons helaas dwingt om alle relaties te herzien. We hebben de bijeenkomst van het Top Niveau Binationaal Comité (COBAN), die voor deze week gepland stond, afgezegd en we gaan alle handel, politieke en andere kwesties herzien, omdat we het werkelijk als een onvriendelijke daad zien van de Colombiaanse regering.”

De Venezolaanse president ging ook in op uitlatingen van de Colombiaanse minister van Buitenlandse Zaken, Jaime Bermúdez, die de aanwezigheid van Rusland en China in de regio had genoemd. Chávez bestempelde dit als “misplaatst”. Chávez verklaarde dat de relaties met deze twee landen Colombia niet raken, aangezien het land met beide landen goede betrekkingen onderhoudt.

“We hebben wel serieuze redenen om de yankeeregering te zien als een bedreiging voor het Venezolaanse volk”, aldus Chávez. “Ze zijn met voorbereidingen bezig om Venezuela opnieuw aan te vallen”, verzekerde hij.

Ten slotte ging Chávez in op de kwestie Honduras en de verklaringen van president Manuel Zelaya. “We steunen hem moreel en we zullen hem steunen, samen met de volkeren van het continent, om de democratie te redden.”

Latijns Amerika Informatie

laic@upcmail.nl

Overleg tussen de presidenten Chávez en da Silva over de dreiging van nieuwe Amerikaanse militaire bases in Colombia

De presidenten van de Bolivariaanse Republiek van Venezuela, Hugo Chávez Frías, en de Federale Republiek Brazilië, Luiz Inácio Lula da Silva, hebben op woensdag 29 juli telefonisch overleg gehad, waarin beide leiders hun bezorgdheid uitspraken over de situatie in Honduras, de noodzaak van het herstellen van de democratie met de terugkeer van president Manuel Zelaya Rosales en de maatregelen die Venezuela heeft genomen met betrekking tot de dreiging die uitgaat van de plannen tot vestiging van Amerikaanse militaire bases in Colombia.


In een officiële verklaring is bekend gemaakt dat beide leiders hun betrokkenheid bevestigen om vooruitgang te boeken bij de versterking van de bilaterale betrekkingen tussen beide landen. De Braziliaanse president bevestigde ook zijn deelname aan de tweede Zuid-Amerika-Afrika Top, die in september in Venezuela zal worden gehouden, evenals zijn deelname aan het driemaandelijkse overleg met president Chávez Frías, ter versterking van de bilaterale samenwerking.



Officiële verklaring:

De president van de Bolivariaanse Republiek van Venezuela, Hugo Chávez Frías, sprak vandaag door de telefoon met zijn ambtsgenoot van de Federale Republiek Brazilië, president Luiz Inácio Lula da Silva, over zeer belangrijke regionale kwesties en de voortgang in de nauwe relaties tussen beide landen.

Over Honduras spraken beide leiders hun bezorgdheid uit over de huidige situatie, met de nadruk over de noodzaak om de internationale druk op de coupplegers op te voeren, om de terugkeer van president Zelaya en het herstel van de democratie in dat broederlijke land te realiseren.

President Chávez sprak over het gevaar en de dreiging die uitgaat van de vestiging van Amerikaanse militaire bases in Colombia en gaf nader uitleg over de maatregelen die onze regering gedwongen heeft moeten nemen, om de vrede en stabiliteit in de regio te garanderen.

Ook is gesproken over de tweede Zuid-Amerika-Afrika Top, die op 26 en 27 september 2009 in Venezuela wordt gehouden. President Lula bevestigde zijn aanwezigheid en zijn inzet voor het houden van de top, die ongetwijfeld zal bijdragen tot een verdere versterking van een Zuid-Zuid-dialoog en samenwerking tussen onze regio's.

Beide presidenten feliciteerden elkaar met het bereikte compromis tussen de bedrijven PDVSA en Petrobras, dat van groot belang is voor een complementaire relatie tussen onze landen, om een volledige energie soevereiniteit te realiseren.

President Lula sprak over het aanstaande bezoek aan Venezuela van zijn adviseur Marco Aurelio Garcia, op 31 juli en 1 augustus, en het bezoek aan ons land van minister van Ontwikkeling, Industrie en Buitenlandse Handel, Miguel Jorge, op 19 en 20 augustus, die vergezeld wordt van een grote delegatie van Braziliaanse zakenlieden.

Ten slotte bevestigden beide leiders hun betrokkenheid bij de voortgang van hun driemaandelijkse bijeenkomsten, waarbij de exacte datum voor de derde bijeenkomst van dit jaar in september nog niet is vastgesteld, om tot verdere versterking van het strategische partnerschap tussen Brazilië en Venezuela te komen.


Paleis Miraflores
Caracas, 29 juli 2009



Presidentiële Pers (donderdag 30-07-2009)

Latijns Amerika Informatie

laic@upcmail.nl

President Chávez ontvangt delegatie Polo Democrático Alternativo

Prensa Presidencial, 9 augustus 2009 – De Venezolaanse president Hugo Chávez heeft op zaterdagavond 8 augustus gesproken met gedelegeerden van de Colombiaanse politieke organisatie Polo Democrático Alternativo (PDA). Bij zijn aankomst bij het presidentieel paleis verklaarde partijvoorzitter en senator Jaime Dussán dat zij waren gekomen om de Venezolaanse leider hun solidariteit te tonen en hun bezorgdheid over de moeilijkheden die zijn ontstaan door de beslissing van de Colombiaanse president Uribe om extra Amerikaanse militaire bases in Colombia te vestigen

“We zijn gekomen om u te zeggen dat wij u als een broer en vriend zien, en we brengen de boodschap namens de armen, de middenklasse en vele anderen uit Colombia die willen dat we goede diplomatieke en commerciële relaties onderhouden en dat we voortgang maken met het integratieproces”, aldus Dussán.


Chávez op zijn beurt bevestigde dat de beslissing die Uribe heeft genomen “verraad is aan hetgeen besproken is tijdens het proces van hoe we onze eigen methoden en strijd kunnen ontwikkelen in het gevecht tegen de drugshandel. Het is verrraad aan de hoop op Zuid-Amerikaanse eenheid.”

Hij verklaarde verder dat de Amerikaanse militaire bases op Colombiaans grondgebied voor ons allemaal heel gevaarlijk zijn. Op de bijeenkomst is gesproken over het opzetten van een agenda waarin delegaties van Venezuela op bezoek gaan in Colombia, net zoals de afgelopen dagen Colombiaanse delegaties Venezuela hebben bezocht om te praten over welke weg te bewandelen om de uitvoer van de plannen onmogelijk te maken.

Latijns Amerika Informatie

laic@upcmail.nl

Defensieraad UNASUR gaat militaire bases in Colombia bespreken

Quito, Ecuador, 10 augustus 2009. Presidential Press Office. – De staatshoofden van de Verenigde Naties van Zuid-Amerika (UNASUR) hebben het besluit genomen om op 24 augustus de Veiligheidsraad van deze organisatie in Buenos Aires, Argentinië, bijeen te laten komen om over de vestiging van Amerikaanse militaire bases in Colombia te praten. De staatshoofden waren in Quito, Ecuador, bijeen voor de 3de reguliere bijeenkomst van regeringsleiders.

De Venezolaanse president Hugo Chávez heeft aan elk staatshoofd van UNASUR een brief gestuurd, waarin hij in detail uitlegt waarom de vestiging van Amerikaanse militaire bases een gevaar betekent voor Zuid-Amerika. “De aankondiging van de vestiging van zeven Amerikaanse militaire bases kan tot een tragedie leiden. Ik voel me moreel verplicht hiervoor te waarschuwen. Wij willen geen oorlog, ik hoop dat we dit in een spoedzitting kunnen bespreken, omdat een zeer ernstig probleem tot een uitbarsting in Zuid-Amerika kan leiden”, aldus Chávez.

De Argentijnse president Cristina Kirchner deelde die mening en zei dat er “een staat van oorlog wordt gecreëerd”. Zij zei dat ze de Colombiaanse president Álvaro Uribe zal uitnodigen, zodat hij zijn beslissing op de bijeenkomst kan uitleggen.

De Ecuadoriaanse president Rafael Correa zei dat “wanneer het om een nucleair probleem gaat – die de machten beschouwen als deel van de as van het kwaad - dan dreigen ze met oorlog en invasie. Dan is het geen zaak van 1 land, maar van de hele wereld omdat zij bedreigd worden. Maar wanneer de bevolking van Latijns-Amerika bedreigd wordt, dan is het slechts een probleem van 1 land.”

Latijns Amerika Informatie
laic@upcmail.nl

Venezuela steunt topontmoeting UNASUR en Obama

Agencia Bolivariana de Noticias, 16 augustus 2009 - President Hugo Chávez van Venezuela heeft zijn steun uitgesproken, voor het voorstel van de Braziliaanse president Luiz Inácio Lula da Silva, om een topontmoeting te houden van de Unie van Zuid-Amerikaanse Naties (UNASUR) en de Amerikaanse president Obama, om te discussiëren over de betrekkingen van de Verenigde Staten met de regio.

"Het lijkt me een goed voorstel van Lula om Obama om de tafel te gaan zitten, zodat hij ons kan uitleggen wat de bedoeling is van de Amerikaanse militaire bases en de belangen van de Verenigde Staten bij de veronderstelde herplaatsing van de Amerikaanse militaire macht. Op een moment dat de Amerikanen zich terugstrekken uit Irak, komen ze hier met hun Vierde Vloot en nu met zeven militaire bases in Colombia", zei hij tijdens de 337 editie van het programma ‘Aló Presidente’, dat dit keer vanuit Paraguaná werd uitgezonden omdat Chávez bij de inauguratie van het tweede deel van de Josefa Camejo elektriciteitscentrale aanwezig was.

“Ik herhaal dat de vestiging van de militaire bases de overgave van alles betekent, de waardigheid van een land”, aldus Chávez.
Hij merkte op dat tegenover een dergelijke dreiging, het noodzakelijk is de consolidatie van de Zuid-Amerikaanse integratie te verhaasten. "De Unie zal ons vrij maken," zei hij.
In dit verband benadrukte hij dat Manaus in Brazilië het epicentrum voor de Zuid-Amerikaanse Unie is, omdat het op dezelfde afstand ligt van de hoofdsteden van Colombia, Venezuela, Ecuador, Peru en Bolivia.

Latijns Amerika Informatie
laic@upcmail.nl

15 sept 2009

Luis Posada Carriles: extradited to Venezuela!

Chavez demanded Obama to free the Cuban Five and to extradite Pasada Carriles

Caracas, Sept 14 ABN.- The president of the Bolivarian Republic of Venezuela, Hugo Chavez Frias, demanded his US counterpart Barack Obama to free the five Cuban heroes unfairly imprisoned in US prisons, as well as the extradition of the terrorist Luis Posada Carriles.

ABN

During his Sunday program Alo Presidente Nº 339, which took place in Caracas, the President welcomed the carrying out of a parade through the streets of the Venezuelan capital city in favor of the release of The Five.

“I was pleased yesterday (Sat. 12) when I saw the crowded and fervent parade demanding the empire to release the five Cuban heroes who are at the empire's dungeons. In that moment I wonder myself: Obama, where are you' Fee the Five and send back Posada Carriles handcuffed, who is protected in the United States and is one of the biggest terrorists in the history of the continent,” he expressed.

Early morning on September 12th 1998, Gerardo Hernandez, Antonio Guerrero, Ramon Labaniño, Fernando Gonzalez, and Rene Gonzalez were arrested in Miami, United States.

The Five, as they are known in virtue of the world campaigns for their release from prison, fulfilled on Saturday more than a decade of prison because they warned and frustrated the plans against Cuba, devised by extremist groups settled in the United States.

Meanwhile, Luis Posada Carriles should be extradited to Venezuela since he is the subject of a lawsuit due to 73 charges for homicide in first degree, and by means of the extradition treaty endorsed between Caracas and Washington, he is considered a fugitive.

Posada Carriles, according to his own confession, is the author of the blowing-up of an airplane from Cubana de Aviacion in 1976, event in which died 73 people.

The new Organic Law of Education (LOE)

For President of the Republic, Hugo Chávez Frias, the new Organic Law of Education (LOE) contains the Bolivarian education model, "therefore, the Venezuelan bourgeoisie fears it, because they want the education model for domination."

RNV

Accompanied by basic education students to welcome the new school year 2009-2010, the Head of State started his Sunday program "Alo Presidente" number 339, which takes place in the Ayacucho Hall of Miraflores Palace, where he expressed that the LOE contains ideas of Simón Bolívar, so that "we will struggle all together for this law, because the elite are afraid of the people, of democracy", as reviewed the Bolivarian News Agency.

"That's the imperial thinking that has guided the U.S. elite since they were born," he said, and that's the thinking that has influenced a group of Venezuelans "who were born here and are Venezuelans but they are not in essence, they feel not hurt for this homeland and disrespect it. For them, the Venezuelan is inferior, "said Chavez.

He said that the thought of "those who think they are superior" is stated clearly in the email published in recent days and was attributed to Cardinal Jorge Urosa Sabino.

This text contained the following statement: "The children of wealthy families, who are called to go to college and, later, take control of businesses, freely exercise the professions and occupy the highest positions of public administration, should be trained for these purposes and to take social responsibility in the most responsible and Christian way. Children who, by their socioeconomic background, have disadvantages, should be educated in the respect for authority, in the diligence, modesty and, above especially in the Christian message of love. "

According to the alleged e-mail, "The Catholic Church must oppose any attempt to standardize basic education, because this will only lead us into chaos and war between brothers. Children from the poorest strata will want access to the same positions as their more fortunate peers, creating discontent and feeding envy. The upper strata will lost motivation to study and succeed. With a "one size fits all" education, what we will create a nation of conformists and envious".

"I'm not sure that this e-mail comes from the Cardinal, but whoever it may come from, that's the thinking of those who feel superior," said Chavez, stressing the importance of the LOE, which will help create "the new consciousness that education should be for the liberation of man and not to end forming slaves adoring the executioners, as it still happens in Venezuela and much of the world. "

He said that is why "the bourgeois elite so furiously opposes to the LOE and everything that goes in favor of true democracy and liberation of a people, because they're afraid, terrified of democracy."

UNASUR Ministers for Openness

Quito, Sep 15 (Prensa Latina) The 12 foreign and defense ministers of the Union of South American Nations (UNASUR) are faced with the same challenge their presidents were able to handle recently, after strong disagreements at the Bariloche Summit, Argentina.

UNASUR

Seeking the confidence lost after a bilateral agreement between Colombia and the US, regarded here as a threat for regional progressive governments, keeps being the Gordian knot for increasing UNASUR integrationist deals.

The ministers have the difficult task of putting on the table all the information on bilateral agreements, military bases, arms, and budget, and of trying to create a common Code of Ethics based on principles.

Independence, self-determination, rejection of attacks, and full respect

for territorial sovereignty are among the principles they intend to reaffirm in the Quito meeting.

The authorization for the US to use seven military bases in Colombian territory is the key issue in today's meeting, as one of them would allow the Pentagon make incursions in any regional country, and spy on it with sophisticated means.

14 sept 2009

Den Haag: condoleanceregister

Castro's wapenbroeder Almeida Bosque overleden

De ambassadeur van Cuba laat weten dat vanaf woensdagochtend tot vrijdag­middag een condoleanceregister kan worden getekend.

Cubaanse Ambassade Scheveningseweg 9, 517 KS, Den Haag


Juan Almeida Bosque, wapenbroeder van Fidel Castro en Che Guevara tijdens de Cubaanse revolutie, is vrijdagavond op 82‑jarige leeftijd overleden.

Dat is zaterdag door de Cubaanse regering bekendgemaakt.


Almeida overleed vrijdagavond rond 23.30 uur aan hartfalen, maar zal vol­gens een verklaring van de Cubaase regering 'voor altijd voortleven in de harten en herinneringen van zijn landgeno­ten'. Zondag is uitgeroepen tot dag van nationale rouw. Almeida was een van drie nog in leven zijnde 'Beve­lheb­bers der revolutie' een eretitel die hij alleen nog deelde met mede­strijders Ramiro Valdes en Guillermo Garcia.


Almeida werd op 27 februari 1927 geboren in Havana en begon zijn loopbaan op 11‑jarige leeftijd als metselaar. Als rech­tenstudent raakte hij bevriend met Fidel Castro, een studiege­noot met revolutionaire opvattingen. Almeida sloot zich in 1952 aan bij Castro's strijd tegen dictator Fulgencio Batis­ta. Een jaar later streed Almeida aan de zijde van de toekomstige Cubaanse president, toen die een aanval leidde op de Moncada, een kazerne in het oosten van het land. De aanval mislukte en Almeida, Fidel Castro en diens broer Raul werden gevangengezet op Isla de los Pinos.


De jonge revolutionairen werden in 1955 vrijgelaten. In Mexico vormden ze een guerillaleger. Ze keerden in december 1956 terug naar Cuba, aan boord van het Amerikaanse jacht 'Granma', en begonnen een offensief vanuit de oostelijke Sierra Maestra. Ook deze operatie werd geen succes. Bij de landing op Cuba werden verreweg de meeste revolutionairen door het Cubaanse leger gedood; de Castro's en Almeida behoorden tot de slechts zestien overle­venden.


Niettemin werd de guerrilla voortgezet, niet in de laatste plaats onder leiding van Almeida, en in 1959 ontvluchtte Batista Havana. Almeida be­kleedde verschillende functies in de nieuwe revolutionaire regering, voor­namelijk op militair terrein. Onderdeel van Almeida's functie als vooraan­staand lid van de Communistische Partij van Cuba was in later jaren het ontvan­gen van ambassadeurs en andere buitenlandse hoogwaardig­heidsbekle­ders.


In 2003 maakte Almeida bekend dat hij het rustiger aan ging doen, vanwege hartproblemen. Toch werd hij nog regelmatig in het openbaar gezien. Eerst aan de zijde van Fidel Castro, tot die in 2006 door ziekte en ouder­dom gedwongen werd zich terug te trekken, en daarna in de buurt van diens broer Raul, die de taken van Fidel overnam.


De regering noemde Almeida zaterdag een 'toonbeeld van revolu­tionaire kracht, stellige overtuigingen, moed, vaderlandslief­de en dienstbaar­heid aan het volk'.


In overeenstemming met de wensen van Almeida zal hij niet in het openbaar worden opgebaard. Over zijn begrafenis wordt volgens de verklaring van de regering later meer bekendge­maakt.


(Novum/AP)

12 sept 2009

Venezuelan people receive President Chavez after successful international tour

Caracas, Sept 11 ABN.- The Venezuelan people and the members of the United Socialist Party of Venezuela (PSUV) as a whole throw themselves to the streets of Caracas city and Vargas state so as to receive the president of the Bolivarian Republic of Venezuela, Hugo Chavez, after his successful tour through countries of Africa, Middle East, Asia and Europe.

The call was reaffirmed on Thursday by the PSUV through one of its leaders, Dario Vivas, who informed that there will take place mass meetings in different areas of Caracas capital city and in Vargas state, where is located the International Airport.

With the activity, Vivas explained, “we will show to the world the solidarity and support to President Chavez”.

Moreover, he announced that the people will go out to the streets to “join the Commander since the (International) Airport Maiquetia, through Soublette Avenue, up to Sucre Avenue and we will take him to Miraflores (the presidential palace).”

President Chavez ends this way a tour that took him through different countries of Africa, the Middle East, Central Asia and Europe, aiming at strengthening the strategic alliances established to reinforce the principle of integration and cooperation among the nations.

Mexicans, Cubans Want Cuban 5 Free

Mexico, Sep 11 (Prensa Latina) Mexicans and Cubans demanded Friday in this capital the release of five Cuban anti-terrorist fighters unfairly imprisoned in the United States 11 years ago.

bandera

Cuban ambassador to Mexico Manuel Aguilera retold in front of a large auditorium some details of the manipulated trial against Gerardo Hernandez, Antonio Guerrero, Rene Gonzalez, Ramon Labañino, and Fernando Gonzalez, condemned to harsh sentences.

Their real crime was to defend their country from violent actions by anti-Cuban terrorist groups settled in that northern nation.

Aguilera recalled how in 2005 the UN Working Group on Arbitrary Detention concluded for a first time, in a case relative to the United States, in which the Cubans' detention was inadmissible.

The White House and the Court of Appeals from that northern country recognized that evidences of the trial have been manipulated to create spying charges, the diplomat stated.

"Top military officials who appeared as witnesses and reviewed alleged evidences swore they had founded nothing to involve searching secret information or affect the US security," Aguilera said in the official transcription of the trial.

The Court of Appeals unanimously determined in September 2008 there was no proof that those men had copied or provided secret information, so he termed erroneous the accusation of spying.

Realiza Venezuela jornada de solidaridad con antiterroristas cubanos

Caracas, 12 sep (PL) Organizaciones sociales e instituciones venezolanas desarrollan hoy una jornada para exigir la liberación de los cinco antiterroristas cubanos presos en Estados Unidos, la cual incluye una marcha hasta la plaza Bolívar de esta capital.

5 heroes

Según el Movimiento Nacional de Solidaridad y Amistad Mutua Cuba-Venezuela, el recorrido concluirá con una tribuna antiimperialista en el referido lugar, donde reclamarán justicia para René González, Gerardo Hernández, Antonio Guerrero, Ramón Labañino y Fernando González.

Los Cinco, como se conocen internacionalmente, cumplen este sábado 11 años de encierro luego de ser detenidos en Miami, Florida, por infiltrar organizaciones terroristas radicadas en esa sureña ciudad que promovían actos violentos contra la Isla.

En otras regiones se realizarán similares acciones, aseguraron en un comunicado los organizadores de la campaña.

De acuerdo con los activistas, las movilizaciones servirán además para demandar al gobierno norteamericano la excarcelación de los cinco.

11 sept 2009

Hombre de la Paz

Para matar al hombre de la paz
para golpear su frente limpia de pesadillas
tuvieron que convertirse en pesadilla
para vencer al hombre de la paz
tuvieron que congregar todos los odios
y ademas los aviones y los tanques
para batir al hombre de la paz
tuvieron que bombardearlo hacerlo llama
porque el hombre de la paz era una fortaleza

Mario Benedetti


para matar al hombre de la paz
tuvieron que desatar la guerra turbia
para vencer al hombre de la paz
y acallar su voz modesta y taladrante
tuvieron que empujar el terror hasta el abismo
y matar más para seguir matando
para batir al hombre de la paz
tuvieron que asesinarlo muchas veces
porque el hombre de la paz era una fortaleza

para matar al hombre de la paz
tuvieron que imaginar que era una tropa
una armada una hueste una brigada
tuvieron que creer que era otro ejército
pero el hombre de la paz era tan sólo un pueblo
y tenía en sus manos un fusil y un mandato
y eran necesarios más tanques más rencores
más bombas más aviones más oprobios
porque el hombre del paz era una fortaleza

para matar al hombre de la paz
para golpear su frente limpia de pesadillas
tuvieron que convertirse en pesadilla
para vencer al hombre de la paz
tuvieron que afiliarse para siempre a la muerte
matar y matar más para seguir matando
y condenarse a la blindada soledad
para matar al hombre que era un pueblo
tuvieron que quedarse sin el pueblo

Vientos del Exilio...

8 sept 2009

La actualidad del discurso de Allende en la ONU

El 4 de diciembre de 1972, el entonces presidente de Chile, Salvador Allende, tuvo la oportunidad de presentarse ante la Asamblea General de Naciones Unidas en Nueva York y dar cuenta del país que presidía. Muchas cosas han cambiado en el curso de los últimos 36 años pero otras son muy similares e incluso, en algunos casos, se ha profundizado la distancia entre lo deseable y la áspera realidad.



Salvador Allende // Español from Diego Felipe Rosende Lindermann on Vimeo.


En cuanto a los cambios de signo negativo, una actualización al 2009 debería decir, por ejemplo: “Vengo de Chile, un país pequeño, en el que hoy cualquier ciudadano ya no es libre de expresarse como mejor prefiera, con una preocupante intolerancia cultural, religiosa e ideológica, donde la discriminación racial tiene cabida. Un país con una clase obrera atomizada en distintas y pobres organizaciones sindicales, donde el sufragio universal y secreto, es cada día menos participativo y cada vez más el vehículo para consagrar un régimen político excluyente, con un Parlamento que sufrió una severa interrupción en su funcionamiento desde su creación hace 196 años y que permanece como un poder limitado y de dudosa representatividad popular, donde los tribunales de justicia no son independientes del Ejecutivo y de los poderes económicos y militares. Un país que desde 1981 cuenta con una carta constitucional creada de acuerdo a las necesidades de una oligarquía representada en la dictadura de Augusto Pinochet y avalada por los presidentes Aylwin, Frei Ruiz-Tagle, Lagos y Bachelet, cuya vida pública está organizada en instituciones civiles bajo la tutela de las Fuerzas Armadas, con un extremadamente limitado espíritu democrático. Un país con cerca de diecisiete millones de habitantes que en los últimos 30 años no ha logrado ningún premio Nobel de Literatura, como si lo hicieron Gabriela Mistral y Pablo Neruda, ambos hijos de modestos trabajadores de un Chile menos pretencioso y soberbio pero también más humano y noble”.

Siguiendo la misma línea argumental, hoy no es posible decir que el pueblo de Chile “se encuentra plenamente entregado a la tarea de instaurar la democracia económica, para que la actividad productiva responda a necesidades y expectativas sociales, y no a intereses de lucro particular”. Menos se podría añadir que “los trabajadores están desplazando a los sectores privilegiados del poder político y económico, tanto en los centros de labor, como en las comunas y en el Estado”. Más bien habría que decir que el proceso que vive el país es totalmente opuesto y no se dirige, como sostenía entonces Allende, hacia la superación del sistema capitalista, peor aún, se consolida un capitalismo cada día más salvaje y despiadado.

En su aplaudido discurso, Allende señalaba la necesidad de poner al servicio de las enormes carencias del pueblo chileno, la totalidad de nuestros recursos económicos, lo que tenía -según él- directa relación con la recuperación de la dignidad de Chile. Para Salvador Allende, debíamos acabar con una situación en la que nosotros, los chilenos, debatiéndonos contra la pobreza y el estancamiento, teníamos que exportar enormes sumas de capital en beneficio de la más poderosa economía del mundo, por lo que la nacionalización de los recursos básicos constituía una reivindicación histórica. Nuestra economía no podía tolerar por más tiempo la subordinación que implicaba tener más del 80% de las exportaciones, en manos de un reducido grupo de grandes compañías extranjeras que siempre habían antepuesto sus intereses a las necesidades de los países en los cuales realizaban sus operaciones lucrativas. Tampoco podíamos aceptar la lacra del latifundio, los monopolios industriales y comerciales, el crédito para beneficio de unos pocos ni las brutales desigualdades en la distribución del ingreso. Esta realidad denunciada por el entonces presidente Allende, no ha cambiado mayormente e incluso se ha agudizado, puesto que hoy los monopolios y la concentración de la riqueza son aún peores que en ese entonces; así también, la propiedad de la tierra y de los principales recursos naturales siguen siendo de usufructo del capital trasnacional y de los grupos económicos nacionales.

En relación al cobre, Allende denunciaba que “sólo en los últimos cuarenta y dos años se llevaron, en ese lapso, más de cuatro mil millones de dólares de utilidad…”. Cuánto más no habría que escandalizarse hoy en día cuando sólo en el año 2006, las compañías multinacionales que explotan el cobre chileno se llevaron la módica suma de 20 mil millones de dólares. En ese entonces, Allende comparaba cifras y pedía tener presente que con sólo una parte de esa suma se asegurarían proteínas para siempre a todos los niños chilenos. Respecto a las sumas que hoy extrae el capital extranjero podemos afirmar -como lo hiciera Allende- que se podría asegurar por muchos años una educación apropiada para todos los niños de Chile. Lo grave es que esto no sólo ocurre con el cobre, sino también con el agua, el suelo, y todos los recursos pesqueros y forestales de que dispone el país para su desarrollo.

En ese entonces -como hoy- con Allende podemos afirmar que “Chile es también un país cuya economía sigue enajenada a empresas capitalistas extranjeras…; un país con una economía extremadamente sensible ante la coyuntura externa, donde millones de personas han sido forzadas a vivir en condiciones de explotación y miseria, de cesantía abierta o disfrazada”.

A tanto ha llegado el retroceso de Chile en casi todos los aspectos que hoy ni siquiera siguen siendo validas las conclusiones de Allende, cuando se refería al pueblo chileno como políticamente maduro. Hoy es todo lo contrario, ya que como pueblo, exhibimos una inmadurez política mayúscula que impide por falta de práctica, capacidad reflexiva, desidia, flojera y hasta mediocridad superior, una participación activa y decidida para hacer frente a los saqueos, robos y todo tipo de abusos de que somos víctimas.

La trágica actualidad de ese ovacionado discurso de Allende, se extiende también a las consecuencias que él anunciara como resultado del proceso de globalización y que hoy se hacen cada día más evidentes, cuando sostenía que las perspectivas para Chile, como para tantos otros países del Tercer Mundo, no eran más que estar condenados a excluir de las posibilidades de progreso, bienestar y liberación social a más y más millones de personas, relegándolas a una vida infrahumana.

Así y todo, confiamos tanto como Allende en que los grandes valores de la Humanidad tendrán que prevalecer y no podrán ser destruidos.

- Marcel Claude es economista y director de Arena Pública, Plataforma de Opinión de la Universidad Arcis

- DISCURSO DE SALVADOR ALLENDE ANTE LA ASAMBLEA GENERAL DE LAS NACIONES UNIDAS (4 diciembre de 1972): http://www.salvador-allende.cl/Discursos/1972/NU.pdf

6 sept 2009

Holanda: estamos de pie por la Paz

En la Embajada Bolivariana de Venezuela de La Haya, nos congregamos hoy 4 de septiembre diferentes personas para rechazar las bases militares norteamericanas y para decir que estamos de pie por la Paz.
Hay que resguardar la Paz en América Latina.

El Diputado de la Asamblea Nacional Edgard Lucena nos interiorizo de la situación conflictiva que enfrenta hoy el Continente Latino Americano.
Los Embajadores de Cuba,Bolivia,Nicaragua y Venezuela también estaban presentes acompañando a más de cincuenta personas que concurrieron al llamado solidario por la Paz.

Se presentaron dos propuestas a las personas presentes. Conformar una brigada de Paz en Holanda y subscribir una declaración de solidaridad para el Presidente Hugo Chávez Frías. También se presento un nuevo boletín que se edita en holandes con noticias que no muestran los medios de comunicación privados en Holanda.

Hace 39 años atrás un también 4 de septiembre Salvador Allende ganaba las elecciones con la Unidad Popular en Chile. El Gobierno de Richard Nixon con la CIA trataron de evitar el triunfo de las elecciones. Para asegurar sus intereses económicos los Estados Unidos aseguro su injerenCIA y apoyo al Gral. Pinochet para dar un golpe militar. Lamentablemente Salvador Allende pago con su vida el compromiso que hiciera con su pueblo.

Este ejemplo de injerencia por parte de los Estados Unidos no fue el único en América Latina. Venezuela también lo sufrió en el 2002 con el Golpe de Carmona.

El Presidente Chávez ha demostrado ser un forjador de unidad y de Paz. Su apoyo por la Paz al hermano pueblo Colombiano es internacionalmente reconocido.

Resguardemos la Paz en América Latina, digamos NO a las bases militares norteamericanas en Colombia ya que representan un peligro para el continente.

Oliver Stone's South of the Border












...Si! es posible cambiar la historia...cambiar el mundo... :-)

4 sept 2009

"EN PIE DE PAZ" -- "ON THE PATH TO PEACE"


4 de septiembre de 2009
Mobilización Mundial EN PIE DE PAZ y declaración de América Latina como ZONA DE PAZ y LIBRE de injerencia y bases militares de Estados Unidos.

4 September 2009
International Mobilization ON THE PATH TO PEACE, declaring Latin America as a ZONE OF PEACE, free of US military bases and intervention.

Los pacifistas somos más, marchemos y mobilizaremos por el amor, la solidaridad y la paz este 4 de septiembre.

Mobilize and march for peace, solidarity and justice this September 4th and help initiate a campaign to cease US military presence and aggression in Latin America.

Concentrémonos en todas las plazas de Bolívar y en las Embajadas y Consulados de Venezuela en todo el mundo.

Rallies ON THE PATH TO PEACE will be held in front of Venezuelan embassies and consulates throughout the world, JOIN US - THE ONLY DEFENSE AGAINST WAR AND AGGRESSION IS UNITY AND SOLIDARITY!

A través de la página podemos ir coordinando los diferentes grupos en cada país.

Si quieres ser coordinador de tu ciudad o tu país, escríbenos: enpiedepaz@gmail.com Dit e-mailadres is beschermd tegen spambots. U heeft Javascript nodig om het te kunnen zien.

IF YOU WOULD LIKE TO COORDINATE AN "ON THE PATH TO PEACE" CHAPTER IN YOUR COUNTRY, PLEASE WRITE US. AND SPREAD THE WORD. enpiedepaz@gmail.com Dit e-mailadres is beschermd tegen spambots. U heeft Javascript nodig om het te kunnen zien.

KNOWLEDGE IS OUR STRONGEST WEAPON.

3 sept 2009

We zullen de vrede in Latijns Amerika bewaken

We zullen de vrede in Latijns Amerika bewaken

De installatie van Militaire Bases in Colombia, een bedreiging van de veiligheid.

Geachte lezer(es)

De Bolivariaanse Cirkel van Nederland nodigt u uit tezamen met de Nederlandse Ambassade van de Bolivariaanse Republiek om vrijdag 4 september aanstaande om 18:30 uur aanwezig te zijn bij het belichten van de conflictieve situatie die is gerezen in het continent door de installatie van Noordamerikaanse legerbases in het Colombiaans grondgebied. De gedeputeerde Edgard de Jesús Lucena González, vertegenwoordiger van de Partido Comunista (PCV) voor het Nationale Congres van de Bolivariaanse Republiek van Venezuela zal aan dit gesprek deelnemen.

Ons Latijns Amerika heeft zich nog niet hersteld van de recente militaire staatsgreep in Honduras welke herinnert aan de wonden die zijn achtergelaten door de militaire dictaturen die ons werelddeel terroriseerden in de laatste decennia van de afgelopen eeuw en die deze wonden opnieuw openmaakt.

Vandaag de dag ziet de vrede in ons continent zich opnieuw bedreigd door de stationering van Noord Amerikaanse strijdkrachten in Colombia. De VS is voortdurend verwikkeld in oorlogsachtige confrontaties ten overstaan van de gigantische afkeer van de kant van de internationale publieke opinie.

De grote meerderheid van de staatsleiders en van de regeringen van Latijns Amerika en de Cariben hebben publiekelijk blijk gegeven van hun afschuw van dit nieuwe militaire offensief dat de regionale veiligheid in gevaar brengt en bedreigt.

UNASUR eist vrede en veiligheid voor de landen van het continent zich beroepend op internationale verdragen en afspraken.

Wij zijn overtuigd dat alleen door Latijns Amerika en de Cariben een vredeszone te maken het gevaar kan worden overwonnen dat wordt gerepresenteerd door de plannen die de Verenigde Staten hebben in het gebied.

We verwachten u aanstaande vrijdag om 18:30 uur:

Adres:

Nassaulaan 2,

Den Haag



Resguardemos la Paz en América Latina

La instalación de las Bases Militares en Colombia, una amenaza a la seguridad regional

Estimado (a) lector (a)

El Círculo Bolivariano de Holanda conjuntamente con la Embajada de la república Bolivariana de Venezuela en el Reino de los Países Bajos le invita para este viernes 4 de septiembre a las 18:30 horas a un encuentro y dialogo sobre la conflictiva situación surgida en el continente por la instalación de bases militares norteamericanas en territorio colombiano. Contamos con la participació del diputado Edgard de Jesús Lucena González, representante del Partido Comunista (PCV) ante la Asamblea Nacional de la República Bolivariana de Venezuela.

Nuestra América Latina, aún no se repone del reciente golpe militar en Honduras que recuerda y abre de nuevo las heridas dejadas por las dictaduras militares que aterrorizaron nuestro continente en las últimas décadas del siglo pasado.

Hoy, la paz en nuestro continente se ve nuevamente amenazada por el emplazamiento de fuerzas militares norteamericanas,este país ha estado envuelto en constantes enfrentamientos bélicos, ante el masivo rechazo de la opinión pública internacional.

La gran mayoría de los Jefes de Estados y de Gobiernos Latinoamericanos y Caribeños han manifestado públicamente el rechazo a esta nueva ofensiva militar que pone en peligro y amenaza la seguridad regional.

UNASUR, afianzándose en los Tratados y Acuerdos Internacionales demanda la Paz y la seguridad de las naciones del Continente.

Estamos convencidos que sólo haciendo de América Latina y el Caribe una zona de paz, podrá ser vencido el peligro que representan los objetivos trazados por los Estados Unidos en la región.

Le esperamos este viernes 4 de septiembre a las 18:30 horas en:

Dirección:

Nassaulaan 2,

Den Haag


CBNL