Een meerderheid stemde voor de mogelijkheid voor Chávez om opnieuw presidentskandidaat te zijn. Een procedure die heel democratisch verliep, ook al schrijft een bepaalde pers daar anders over.
Bron: SolidairDe Venezolanen stemden zondag 15 februari over een amendement bij de grondwet. Sinds de komst van Hugo Chávez aan het hoofd van het land is de directe democratie er in volle opgang. De voorbije tien jaar gingen de inwoners tot 15 keer toe stemmen! (1)
De laatste opiniepeilingen gaven een nek aan nek race van de twee kampen te zien. Het officiële resultaat werd zondagnacht bekend: 54 % van de Venezolanen voor het amendement.
Die hervorming van de grondwet is in een bepaalde internationale pers voorgesteld als een kunstgreep waarmee Chávez zich op een dictatoriale manier voor eeuwig aan het hoofd van zijn land wil vestigen. Die visie slaat nergens op. Met het amendement dat de Venezolanen goedkeurden wordt het voor burgemeesters, regionale en nationale afgevaardigden, gouverneurs en voor de president van de republiek mogelijk zich zo dikwijls ze dat zelf willen herverkiesbaar te stellen voor de post die ze al bekleden.
Zelfde systeem als in 17 van de 27 Europese landen
In 17 van de 27 landen van Europa legt de grondwet geen beperking op aan het aantal opeenvolgende mandaten dat gekozenen kunnen uitoefenen. Dat is ook zo in België. Wilfried Martens in België en Felipe González in Spanje bleven verschillende opeenvolgende ambtstermijnen aan het hoofd van hun land, zonder dat er ooit maar iemand gewag maakte van enig gebrek aan democratie.
Waarom viel de internationale pers dan de voorbije dagen onophoudelijk de Venezolaanse president en dat amendement op de grondwet aan?
Hugo Chávez en de Bolivariaanse revolutie belichamen het leiderschap van het verzet tegen het Amerikaans imperialisme. Ze spelen ook een leidende rol in de opbouw van een nieuw soort maatschappij waarin men vooral bekommerd is voor het welzijn van de mensen. Van Bolivia tot Iran, over Ecuador en Palestina, over de hele wereld spreken de misdeelde volkeren vol enthousiasme over die charismatische en atypische president. En over zijn ambitieuze programma’s voor de gezondheidszorg en voor de uitroeiing van het analfabetisme. Zijn Bolivariaanse revolutie wekt hun vertrouwen. Zij zien eindelijk een alternatief voor het liberalisme.
Een bepaalde pers die het Amerikaanse hegemonisme gunstig gezind is doet er alles aan om dat positieve imago onderuit te halen. En ze aarzelt niet om de waarheid geweld aan te doen en Chávez voor te stellen als een op macht belust dictatoriaal man. De resultaten van de Latinobarómetro 2008, een studie die een onafhankelijke Chileense ngo (2) jaarlijks uitvoert, toont echter het tegendeel aan. Sinds Chávez in 1999 aan de macht kwam wijzen de peilingen op een steeds toenemende steun van de Venezolanen aan de democratie. In 2008 zegt 82 % de democratie te steunen, waarmede ze op kop staan in Latijns-Amerika. En de Venezolanen staan bovendien tweede in de rangschikking van burgers die tevreden zijn over de democratie.
Directe democratie en inspraak
Die positieve houding jegens de democratie gaat gepaard met een steeds grotere interesse van de Venezolanen voor de politiek. De regering van Hugo Chávez heeft het volk de mogelijkheid geboden zich uit te spreken over verschillende thema’s. Het kon deelnemen aan de debatten daarover. In de wijken zijn allerhande comités ontstaan. Op heel wat plaatsen zagen coöperatieven het licht. En heel wat kleine ondernemingen gingen van start dank zij de kredieten die de regering verschafte. De bevolking heeft zeer snel begrepen dat de Venezolaanse regering haar behoeften echt ter harte neemt. Het is dus logisch dat het volk zich in die omstandigheden voor de politiek interesseert en het democratisch proces ondersteunt.
In Venezuela voltrekt zich een radicale omvorming van het economisch model. Toch logisch dat het volk de mogelijkheid krijgt om de leiders die die omvorming in goede banen moeten leiden al dan niet te verkiezen of te herverkiezen telkens de grondwet die kiesverrichtingen oplegt. De meerderheid van de Venezolanen heeft zondag geoordeeld dat dat het beste voor hen was. Ze willen de opbouw van hun land verderzetten, in volle nationale onafhankelijkheid, zolang ze dat zelf willen en met de leiders die zij uitkiezen.
(1) http://www.rebelion.org/(2) http://www.latinobarometro.org/
