Edwin Zambrano
Advocaat arbeidszaken
Arbeid en productie schijnen de twee grote doelen van economische groei te zijn. We komen tot een houdbare nationale ontwikkeling als we beide samenbrengen in één project dat de nadruk op de verschillende sectoren van de economie legt om tot onafhankelijkheid en soevereiniteit te komen en dat een impuls geeft tot onderzoek en technologische creaties. Als we dit vervolgens combineren met bewuste sociale participatie in de beheersing van de productiemiddelen, in het sociaal-economisch management, in de distributie van de resultaten van het productieproces en met actieve politieke participatie, dan hebben we het over SOCIALISME.
Venezuela beschikt over twee fundamentele factoren voor de opbouw van socialisme:
1). Een duidelijke basis die het onderwerp in de werkelijkheid plaatst en niet in een wereld van verbeelding, verlangen of romantiek.
2). Een regering die uitdrukkelijk de wens en het voornemen heeft een diepgaande sociale hervorming door te voeren waarin het op uitbuiting gebaseerde kapitalistische systeem wordt omgevormd tot een socialistisch chavistisch systeem.
De basis hiervoor bestaat met zekere nauwgezetheid uit o.a. de volgende elementen:
A). Staatseigendom van de belangrijkste hulpbronnen, industrieën en buitenlandse inkomsten en deviezen: olie-, gas- en petrochemische industrie. Venezuela is eigenaar van de olie en het gas die zich in de bodem bevinden evenals van (vrijwel) alle installaties, machines, apparatuur, gereedschappen, voertuigen, bouwwerken, hoofd- en toevoerwegen. Bovendien heeft de natie de legale middelen om de grond waarvan zij geen eigenaar is in dienst te stellen van de olie-industrie door middel van dienstbaarheidscontracten en onteigening als dat het algemeen belang dient. Dit laatste concept is geworteld in de Repubikeinse Grondwet. De delving van deze grondstoffen heeft geleid tot raffinage en petrochemie, plasticverwerkende en andere belangrijke industrieën. Deze op hun beurt hebben het dynamische en industrialiserende proces in de verschillende sectoren een impuls gegeven.
B). Staatscontrole of een aanzienlijke staatsdeelname in de mijnactiviteit en de basisindustrie heeft onmiddellijk en zondere verdere belemmeringen of obstakels een stroomversnellende ontwikkeling tot gevolg. De productie van ijzer, bauxiet, goud en andere mineralen moet samengaan met een industrie die deze mineralen verwerkt. Dit dient als input voor het productieapparaat en de bevrediging van behoeften. De hoeveelheid ijzer kan worden teruggedrongen met behulp van bepaalde zuiverende planten. Zo kan briket of onbewerkt metaal de productie van hoogwaardig ijzer en andere legeringen vergemakkelijken evenals de productie van aluminiumoxyde en aluminium (Venezuela produceert 600.000 ton aluminium per jaar, 5-6% van de totale wereldaluminiumproductie met een jaarlijke omzet van $1000-1500 miljoen) en de productie van ijzer en andere goederen in Siderúrgica del Orinoco (SIDOR). Bij de onrechtvaardige en leugenachtige manier van privatiseren en denationaliseren ervan ging het om 4,5-5 miljoen ton per jaar. De staat zou een derde van de participatie en de controle op zich kunnen nemen. Mits goed benut kan dit tot belangrijke inkomsten en besluiten op het gebied van handel, prijsbeleid en investeringen leiden die de ontwikkeling van het hele land ten goede komen, daarbij niet meegerekend dat de staat haar toevlucht kan nemen tot een legale procedure van onteigening voor het algemeen als dit nodig wordt geacht voor de hogere doelen van de natie, zoals is vastgelegd in de Grondwet.
C). De staat blijft eigenaar van grote delen van de gronden, ook als deze onvruchtbaar zijn of door de eigenaar verlaten hetgeen aanleiding kan zijn tot legale en vreedzame onteigening of andere transacties ten gunste van het gebruik ervan door de staat.
D). Er bestaat een licht industrieel potentieel dat gedeeltelijk van de staat is of bij de staat in het krijt staat en dat bepalend is voor de beheersing van de productiemiddelen en de productietechnieken, voor de omvang van de directe productie van de basisindustrie en voor expertise in industrie, distributie en commercialisering en die samen met het wegennetwerk en het moderne wagenpark de afzet van de eindproductie als sociaal-economisch proces mogelijk maakt.
E). Het land beschikt over genoeg financiële middelen en een verzameling van onroerende goederen en installaties (verkregen tijdens de bankcrisis in de negentiger jaren) om een impuls te geven aan en het in werking te zetten van productieactiviteiten die prioriteit hebben en die economische transformatie op korte of middellange termijn verzekeren.
F). Bij het voorafgaande tellen we de controle over de buitenlandse handel en de deviezen op.
De opbouw van het socialisme in Venezuela hangt vooral af van het optreden en de daadkracht van de revolutionaire regering, van haar doeltreffende plannen, van de adequaatheid van haar projecten, van haar revolutionaire kwaliteit om anderen en zichzelf te evalueren en te corrigeren en van de voorbeeld- en controlefunctie van haar gezaghebbers. Hier komen wij later nog op terug.
Edwin Zambrano
Advocaat arbeidszaken
