22 mar 2007

GOBIERNO VENEZOLANO CALIFICA DE 'INFELICES' DECLARACIONES DE MINISTROS COLOMBIANOS

(ALTERCOM)La cancillería de Venezuela comunicó al gobierno de Álvaro Uribe que espera una respuesta que restituya los términos de respeto y altura que deben caracterizar las relaciones entre ambas naciones.

El gobierno de Venezuela calificó este miércoles de "infelices" las declaraciones de dos ministros colombianos, quienes en diferentes declaraciones arremetieron contra la democracia de esa nación latinoamericana y contra el presidente Hugo Chávez.

La posición del gobierno venezolano, fue revelada a través de un comunicado de la cancillería de Venezuela, en el que se mostró el desacuerdo por la actitud de los funcionarios colombianos, al tiempo que las calificó de "inconvenientes", al considerar las excelentes relaciones que mantienen ambas naciones.

En el comunicado oficial la Cancillería venezolana, reprochó las afirmaciones del canciller colombiano, Fernando Araújo, quien dijo, en Estados Unidos, que rebeldes de las Fuerzas Armadas Revolucionarias de Colombia (FARC) se sienten "atraídos" por la figura del presidente venezolano.

La cancillería venezolana calificó de preocupante que el ministro Araújo utilice su gira por Estados Unidos para emitir declaraciones en contra de Venezuela, al considerar el hecho de que el gobierno del presidente Chávez ha contribuido con la nación andina en el proceso de paz que adelanta el mandatario Álvaro Uribe con las fuerzas insurgentes de Colombia.

Asimismo, acusó al ministro del Interior colombiano, Carlos Holguín, quien en una entrevista a un diario colombiano pretendió poner en duda el proceso democrático que se lleva a cabo en Venezuela.

"Las declaraciones del ministro constituyen una intromisión en los asuntos internos de nuestro país, al calificar indebidamente la naturaleza del sistema democrático que impera en Venezuela, construido mediante elecciones transparentes avaladas por toda la comunidad internacional, que ha observado como nunca antes los procesos electorales que han dado como resultado la ratificación del presidente Chávez al frente de la primera magistratura de la nación", reza la nota de la cancillería venezolana.

Por último la cancillería comunicó al gobierno de Álvaro Uribe que tras las declaraciones de los funcionarios neogranadinos, Venezuela espera una respuesta que restituya los términos de respeto y altura que deben caracterizar las relaciones entre ambas naciones.

Sin embargo, la reacción del gobierno colombiano no tardó y en aras de minimizar el impase diplomático, el canciller Araújo reconoció que el Presidente Uribe le "jaló las orejas" por declaración sobre Chávez.

"Me equivoqué en mis declaraciones, no fueron afortunadas", declaró Araújo, quien afirmó el martes que las FARC son seguidores de la ideología del Presidente venezolano.

Araújo dijo que el presidente Álvaro Uribe le recomendó ser prudente en sus declaraciones. "Me halaron las orejas de Palacio (despacho presidencial). El Presidente me recomendó una reflexión con el ánimo de mantener las buenas relaciones", dijo el canciller.Araújo hizo sus afirmaciones en Washington, donde cumple su primera visita como Ministro de Relaciones Exteriores, cargo para el que fue designado en febrero pasado.

(Telesur)
____________________________________
TEXTO COMPLETO:COMUNICADO DE LA CANCILLERÍA DE LA REPÚBLICA BOLIVARIANA DE VENEZUELA

La República Bolivariana de Venezuela ha sido sorprendida por las infelices declaraciones de dos ministros del gobierno del presidente Alvaro Uribe, quienes en distintos escenarios arremetieron contra la democracia venezolana y contra el presidente Hugo Chávez.

Estimamos como inconveniente que el canciller de una República hermana, con quien mantenemos excelentes relaciones, declare de manera ligera desde Washington sobre temas relacionados con el presidente de la República Hugo Chávez, dando espacios a la utilización de esas declaraciones en contra de nuestro país. Frente a esto nos preguntamos: ¿Se corresponde esta conducta del canciller colombiano con una política oficial de su gobierno?.

Nos preocupa profundamente que el Ministro de Relaciones Exteriores del gobierno de Alvaro Uribe utilice su gira por los EE.UU para emitir declaraciones en contra de Venezuela, conociendo los esfuerzos que nuestro país y nuestro Gobierno han hecho, hacen y harán, en el proceso de paz que adelanta el gobierno del presidente Alvaro Uribe con las fuerzas insurgentes de Colombia.

Para colmo, se suma a esto las declaraciones del ministro Carlos Holguín, quien en una entrevista al diario El Tiempo, ataca de manera deliberada al proceso democrático venezolano.

Las declaraciones del ministro constituye una intromisión en los asuntos internos de nuestro país, al calificar indebidamente la naturaleza del sistema democrático que impera en Venezuela, construido mediante elecciones transparentes avaladas por toda la comunidad internacional, que ha observado como nunca antes los procesos electorales que han dado como resultado la ratificación del presidente Chávez al frente de la primera magistratura de la nación.

Además, señalar de manera despectiva el papel que cumplen las misiones sociales en Colombia, es un acto de desprecio a la naturaleza humanista y bolivariana de la solidaridad que Venezuela da a nuestros hermanos de Colombia y del Continente.

No queremos pensar ni suponer que desde el propio gobierno de Colombia se pretenda disparar contra el presidente Chávez para convertirlo en un factor de la política interna de Colombia sobre todo, a propósito del proceso electoral que este país vivirá en los próximos meses.

Las declaraciones del ministro de Relaciones Exteriores Fernando Araujo y del ministro del Interior y Justicia, Carlos Holguín, le hacen un gran daño a la voluntad política expresada por el presidente.

Hugo Chávez y el presidente Alvaro Uribe de mantener las mejores relaciones entre nuestros países. Es por eso que la República Bolivariana de Venezuela espera una respuesta que restituya los términos de respeto y altura que deben caracterizar las relaciones entre ambas naciones.

Caracas 21 de marzo de 2007

18 mar 2007

De Venezolaanse Projecten (Misiones)


Deze samenvatting geeft een overzicht van 13 de sociale projecten die door de Venezolaanse regering werden gelanceerd. De mate van participatie van de bevolking is verbazingwekkend.

1. Project ‘Barrio Adentro’

Dit project werd door de regering opgestart met het doel om alle Venezolanen toegang tot de gezondheidszorg te verzekeren.
De eerste stap van het project was kleine eerste hulp eenheden te bouwen in het centrum van extreem arme stadsdelen.
Dit project is noodzakelijk om de nood van economisch achtergebleven Venezuoanen te verlichten. Zij leven in spontaan ontstane, ongeplande buurten+ voornamelijk gelegen op de heuvels van Carácas óf in de verafgelegen gebieden van de Andes. Hier ontbreken voorzieningen als straten, elektriciteit, riolen enz. Veel Venezolanen vonden de dood terwijl ze – ziek – door familieleden de heuvels af werden gedragen op weg naar de dichtstbijzijnde halte van de bus naar het ziekenhuis.

Hoewel ziekenhuizen openbaar zijn, moeten vele Venezolanen zich er als het ware ‘invechten’ en sterven tijdens dit proces. Tegenwoordig heeft elke stad in Venezuela wel een ‘Barrio Adentro’ project en via dit project zijn 45 miljoen gevallen behandeld; een ongekend aantal gezien het feit dat Venezuela 24 miljoen inwoners heeft.

In het kader van dit project worden ook medicijnen verstrekt. Het gaat per jaar om 5 miljoen van het overheidsbudget.
Het ‘Barrio Adentro’ project maakt de gezondheidszorg qua niveau en efficiency vergelijkbaar met die van elk willekeurig ontwikkeld land.
Met dit project is Venezuela een voorbeeld voor alle democratische landen in de wereld.


2. Het Cultura project

Het Cultura project behelst een programma voor hoger onderwijs en sociaal politieke, culturele en gemeenschaps ontwikkeling.
Het ging van start toen in oktober 2004 de Universiteit Simón Rodríguez en de nationale Raad van Cultuur (Consejo Nacional de la Cultura) een document ondertekenden waarmee de ontwikkeling van een leerplan mogelijk werd gemaakt. Dit leerplan dient de culturele identiteit van afzonderlijke gemeenschappen te ondersteunen.

Dit project heeft als voornaamste doelstelling een evenwicht te scheppen tussen geïmporteerde cultuur (beïnvloed door de V.S. en de daardoor beheerste media) en het eigen, Venezolaanse waardesysteem.


3. Het Guaicaipuro project

“Het project komt overal waar ook maar een indiaan is . . .” zei president Chávez bij de inauguratie van het project.
In oktober 2003 werd dit project gestart met het doel de rechten en waardigheid van de Venezolaanse inheemse bevolking te herstellen.

Het Guaicaipuro project heeft als doelstellingen:
Het vaststellen en afbakenen van gebieden die toebehoren aan de inheemse bevolking.
Een vruchtbare ontwikkeling mogelijk te maken van inheemse gemeenschappen binnen het kader van hun eigen cultuur.
Het garanderen van gezondheidszorg, onderwijs, huisvesting en water.
In het kort: teruggave aan de historische eigenaars van de Venezolaanse bodem, van de rechten die hun werden ontnomen tijdens de Europese invasie.
Het ontwerpen van een beleid geëigend om invulling te geven aan Hoofdstuk VIIII van de Grondwet van de Bolivariaanse Republiek van Venezuela.


4. Project Habitat

Dit project, het grootste huisvestingsprogramma ooit uitgevoerd, wordt mogelijk gemaakt door de onderlinge samenwerking van álle overheidsinstanties die met huisvesting te maken hebben.
Er nemen coöperaties aan deel die hun eigen gemeenschappen construeren en daarin worden bijgestaan met technische hulp en scholingsfaciliteiten die door andere lopende projecten worden geleverd. Deze gemeenschappen moeten voorzien in scholen, kleine ziekenhuizen en recreatieruimtes.
Project Habitat was al eerder op gang gekomen maar dat ritme werd bruut verstoord toen de Venezolaanse corrupte klasse de olie-industrie saboteerden. Nadat de olie-industrie was herwonnen, werd Project Habitat werd weer opgestart.


5. Project Identiteit

Levend in omstandigheden van voortdurende onzekerheid, zonder toegang tot onderwijs en gezondheidszorg, heeft een groot aantal Venezolanen weinig waarde gehecht aan het bezit van een identiteitskaart. Stemmen is in Venezuela alleen mogelijk als je een identiteitskaart hebt. De Venezolaanse regering heeft daarom tot dit project besloten, omdat zij van mening is dat het hebben van een ID kaart belangrijk is voor alle Venezolanen om hun democratische idealen te kunnen doen gelden. In de loop van dit project zijn tot nu toe meer dan 4,5 miljoen Venezolanen wettelijk geregistreerd in de volksregisters en is hen de identiteitskaart uitgereikt.

Toen president Chávez in 1998 werd gekozen, waren er maar 9 miljoen geregistreerde kiezers op een bevolking van ongeveer 23 miljoen. Vandaag zijn dat er meer dan 14 miljoen.


6. Project Mercal

Project Mercal werd ontplooid na een staking van drie maanden, van december 2002 tot februari 2003, waarmee privé-ondernemingen beoogden politieke instabiliteit te veroorzaken. Het gevolg was dat een groot aantal Venezolanen in het hele land getroffen werd door een tekort aan voedsel en andere basisartikelen. Toen eenmaal dit project in werking trad, werd de sabotage overwonnen en werd Project Mercal een blijver.

Elke deelnemer aan Project Mercal wordt in het programma opgenomen als een gelijkwaardige partner en maakt deel uit van een keten met als doel de levering van voedsel veilig te stellen.


7. Project Piar

De Venezolaanse regering ontwikkelde via het Ministerie van Energie en Mijnbouw het Project Piar om de mijnwerkers en hun gemeenschappen waardigheid te geven.

Doelstellingen zijn:
Het verhogen van de levenstandaard voor die gemeenschappen
Het geven van meer bestaanszekerheid voor de mijnwerkers en hun families
Verantwoord en georganiseerd gebruik van de natuurlijke rijkdommen
Herstel van verwoeste mijngebieden als gevolg van ongeorganiseerde exploitatie
Ontwikkelen van een politiek voor het behoud van de natuur bij verdere exploitatie


8. Project Ribas

Voor aanvang van dit project, hadden vijf miljoen Venezolanen de middelbare school niet voltooid. Dat was het gevolg van het antidemocratische karakter van de vroegere politiek. In lijn met de grondwet, die stelt dat educatie van fundamenteel belang is, heeft de regering van Venezuela dit project opgezet om het onderwijs te democratiseren.

Project Ribas begon in augustus 2003 als een project van locale participatie, betaald door het Ministerie van Olie en Energy.
Project Ribas steunt jongeren en volwassenen bij het behalen van hun middelbare schooldiploma. Het Project sluit aan bij de persoonlijke situatie van de deelnemers. Het is nu mogelijk om 's avonds les te volgen, hetgeen op de openbare scholen van het verleden niet kon.


9. Project Robinson I

Grondwettelijke basis:
Grondwet van de Bolivariaanse Republiek van Venezuela
Hoofdstuk I, Artikel 3:
“De essentiële doelen van de staat zijn het beschermen en versterken van respect voor en waardigheid van het individu, de democratische uitoefening van de wil van het volk, het bouwen aan een rechtvaardige en vredelievende maatschappij, het ontwikkelen van de welvaart van het volk en het verzekeren van de uitvoering van de principes, rechten en plichten die in deze grondwet zijn vastgelegd.”

Project Robinson I is ontwikkeld om analfabetisme te bestrijden. Kennis versterkt mensen.
Dit project wordt uitgevoerd door gebruik te maken van faciliteiten en apparatuur van de strijdmacht. Het leger gebruikt haar mogelijkheden om dit project naar de meest afgelegen plaatsen in Venezuela te brengen.
Geschiedenis: In de jaren 90 waren ongeveer twee miljoen Venezolanen analfabeet, wat neerkomt op 9% van de bevolking met een leeftijd van meer dan 10 jaar.

Project Robinson I werd geboren na de staatsgreep in 2002 waarbij oppositionele krachten, gesteund door de VS, de olie-industrie saboteerden. Die sabotage veroorzaakte het failliet van vele kleine en middelgrote bedrijven. Aangetoond is dat dit ongeveer 8 miljard dollar heeft gekost door de terugval in de export. De Venezolaanse economie liep met 28% terug door het lamleggen van de olie-industrie (PDVSA) gedurende het eerste trimester na de staatsgreep.


10. Project Robinson II

Doelen:
Deelnemers zullen de basisschool doorlopen.
Versterken van de in het alfabetiseringsproces opgedane kennis.
Meer dan een miljoen individuen hebben al een diploma van de basisschool gehaald. Een significant aantal van hen kreeg een maandelijkse toelage van ongeveer 80 dollar.


11. Project Sucre

Het Project Sucre werd ontwikkeld om de politiek van uitsluiting van het onderwijssysteem te bestrijden. Het doel is om iedereen na de middelschool de mogelijkheid te geven om een hogere opleiding te volgen, zoals is vastgelegd in Hoofdstuk VI van de Grondwet van de Bolivariaanse Republiek van Venezuela.
Mensen met een middelbare schooldiploma mogen voor het volgen van hoger onderwijs niet op andere hindernissen stuiten dan op hun eigen houding en wensen. Project Sucre is waarschijnlijk het grootste programma voor hoger onderwijs in de geschiedenis van Venezuela.

In september 2003 werd in een nationale telling vastgesteld dat meer dan 470 duizend mensen met een diploma middelbare school waren achtergesteld door het bestaande systeem van hoger onderwijs.

Project Sucre werd in het leven geroepen om onderwijs te brengen in alle gemeenten. Dit in overeenstemming met de verschillende behoefte, onderwerpen, mogelijkheden en verwachtingen. Het uiteindelijke doel is om tot kennisgemeenschappen te komen voor een eeuwige leercyclus.


12. Project ‘Vuelvan Caras’

De uitgangspunten van dit project zijn:
Georganiseerde gemeenschappen in staat te stellen mogelijkheden te ontwikkelen op het gebied van landbouw, industrie en toerisme.
De sociale en economische integratie van Venezolanen die tot dusver verstoken waren van onderwijs, economische mogelijkheden en sociale participatie.
Het construeren van productieve netwerken waarin deelnemers op gelijkwaardige wijze kunnen participeren en gelijke mogelijkheden hebben van toegang tot kennis en technologie.

Het V.C. project houdt in :
Onderwijs, opleiding tot het toepassen van wetenschap, technologie en volkskennis.
Het wordt gefinancierd door o.a. het Ministerie van Onderwijs en Sport; het Ministerie van Wetenschap en Technologie en het Ministerie van Hoger Onderwijs.
V.C. is ook betrokken bij de aanleg van infrastructuur. Nieuwe wegen, waterleidingen, brandstof, opslag, bevoorrading, grond, machines en gebouwen worden gefinancierd door het Nationale Bodeminstituut (INTI), het Ministerie van Productie en Handel, het Ministerie voor Energie en Mijnbouw en het Ministerie van Infrastructuur.

De coöperaties krijgen leningen van o.a. de Vrouwenbank, de Volksbank en andere financiële instellingen, alsook van het Ministerie van Volkseconomie.
Tot dusver zijn 280.000 Venezolanen bij het V.C. betrokken en opgeleid met behulp van 16.000 gediplomeerde instructeurs in 149 verschillende V.C. centra. Er zijn 4000 nieuwe coöperaties geformeerd.

Vele deelnemers aan het V.C. project participeren ook in projecten zoals Robinson I, Robinson II en het Ribas project.
Het Vuelvan Caras project is nauw verbonden met het Mercal project doordat de landbouw coöperaties automatisch deel uitmaken van het Mercal-keten. Het V.C. project is ook verbonden met het Habitat project, doordat veel van de binnen het V.C. project opgerichte coöperaties betrokken zijn bij de bouw en het onderhoud van de nieuwe steden.


13. Het Zamora project

Het Zamora project houdt zich bezig met de verdeling van braakliggende (en schone) grond bestemd voor de landbouw.
Doeleinden: reorganisatie van het gebruik van braakliggende grond met landbouwpotentieel en het afschaffen van illegaal grondbezit van corrupte rijke groeperingen.

Deze groeperingen onderdrukten van oudsher andere Venezolanen.
Vaak lieten ze boeren vermoorden als deze zich bij de autoriteiten beklaagden over unfaire behandeling.
Het Zamora project maakt deel uit van een nationaal programma dat de ontwikkeling van het boerenkleinbedrijf als prioriteit heeft.
De Venezolaanse regering heeft een aantal beleidsmaatregelen getroffen ter ondersteuning van de rurale bevolking in de landbouwgebieden van het land.
Onder die beleidsmaatregelen vallen: het toekennen van eigendomsrechten van grond aan arme landarbeiders; het landbouwrijp maken van braakliggende grond; programma’s voor het verstrekken van leningen; technische training en machines ten behoeve van boeren.

Eén van de belangrijkste doelstellingen is het verbeteren van de inkomensverdeling door het sociale en economische beleid te integreren.
Het Zamora project betrekt kleine boeren in de productie- en handelsketen van het Mercal project.